Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Leerde je kennen in de dutch als portier. Wat was je een toffe gast,voor iedereen een goed word altijd eerlijk en oprecht. Als je me zag op straat als je langsreed in je tram.ff tingelen. Schrok me te pletter dat je er niet meer was. Een week van te voren nog bij pits stop staan kletsen.
Zo kan het leven lopen.
Voor altijd in mijn hart.mijn portier..

Jaren heb ik jou niet meer gezien maar de laatste tijd kwam je vaak in mijn gedachten. Gisteren 9 oktober 2020 dacht ik je zelfs in een auto voor mijn deur te zien, vreemd ik werd nieuwsgierig zocht je op Internet en schrok me te pletter, zo jong nog...

Ik weet nog goed dat ik jou voor het eerst meemaakte. Je ging even een bakkie doen bij Maria en haar ouders en had de halve kazerne aan legerjeeps meegenomen, de hele Tarwestraat stond vol, mafkees;)

Ook vergeet ik nooit dat Maria tijdens het honden uitlaten zag dat er een gluurder bij mij naar binnen stond te loeren, zij had jou gewaarschuwd... jij kwam aanstormen met een luchtbuks, deed alsof je mijn broer was en leerde mij hoe ik die buks moest gebruiken. Ik heb die vieze gluurder nooit meer gezien.

Rob, ik hoop dat je de rust krijgt die jij zocht en wens jouw familie en vrienden heel veel sterkte!

Lia, moeder van Elroy en Semara

Dag grote vriend hopen dat we elkaar boven nog is tegen komen je was mijn maatje mijn oom mijn kinderen hun beste vriend Dag vriend gaat je goed we zullen je missen Astrid Menno luna en Giovanni

Hi lieve Rob,
Wat een verdrietig idee dat ik jou nooit meer zal horen roepen over de speakers van de tram. Waar ik ook liep als je mij en mijn dochter zag, altijd ff gedag roepen of ons laten schrikken met geschal over de speakers. Als we instapten kregen we altijd een knuffel en je nam altijd tijd voor een praatje. Zo heb ik je in Sportdorp 26 jaar geleden ook leren kennen, als die ene buschauffeur die gewoon uitstapte en snel even bij de patatzaak op de hoek snel z'n bestelling aannam of een pakje sigaretten. Wij jongeren vonden dat geweldig en moesten er hard om lachen als we de koppen van de passagiers zagen. Maar niemand die ooit een onvertogen woord zei, iedereen mocht Rob de eigenwijze buschauffeur.
Lieve Rob, mijn dochter en ik missen je, net zoals heel Rotterdam Zuid je mist.

He wordt gemist!!

Hallo Lieve grote broer
Het is bijna 2 maanden geleden dat je zomaar ons allen onverwachts achter liet. Je bent er niet meer.
Ik mis dagelijks onze berichtjes naar elkaar. Iedere keer wil ik jouw een berichtje sturen, wat voor mij gewoon was. Helaas je kan niet reageren. Maar nog doet het zeer. Ik mis onze knuffels en gekkigheid. En ik kan niet tegen je mopperen doe dit en vragen of je het wel gedaan hebt. Ik zat voortdurend achter je vodden, daar werd je soms gek van. Je riep zusje hou op, ik zal het doen.
Jouw petekind weet zich nog geen raad met de vrijdagen en het weekend. Dat was jullie moment en daar kon niemand tussen. Hij kijkt dagelijks naar jullie foto samen. En op zijn mobiel heeft hij jullie foto samen als achtergrond. Lief he.
Je zwager Patrick mis jouw ook. Jullie gesprekken en gekkigheid gaat hij ook missen. Af en toe speelt hij jouw laatste berichtje af en dan horen wij jouw stem. Wat gaan wij die missen.
Wij hopen het een plaatst te geven. Jouw vergeten zeker niet.
Wij hopen dat de familie veel steun aan elkaar heeft en mekaar helpt.
Dag lieverd
je zusje merelyne, zwager patrick en petekind

Hier te vinden: https://www.facebook.com/robbie.jansen.5059

Daar graag, ook mooie herinneringen foto's verhalen etc. plaatsen.

Ik las het bericht dat je bent heengegaan.
Te jong, te erg voor woorden.
Familie en vrienden van Rob, gecondoleerd en heel veel sterkte .

Yvonne