Lieve Elly, kinderen en kleinkinderen,
Rob heeft uiteindelijk de strijd moeten staken. Wat een geweldige levenskracht en levensmoed heeft hij getoond! In zijn laatste dagen niet anders dan hij zijn hele leven lang heeft gedaan, een leven dat hij met bravoure heeft geleefd. Wat zullen jullie hem missen, en ook de hele Simon- en Anthoniofamilie.
Die bravoure vertaalde zich in zijn in zijn kinderjaren nog al eens in driftbuien. Ik denk aan Monica’s verhaal van de kat die hij in haar blouse stopte, waar het beest met alle geweld uit wilde ontsnappen en haar rug openkrabde en heel veel pijn deed. Zulke dingen raak je niet helemaal kwijt, het maakte haar voorzichtig waardoor hun contact vrij beperkt is gebleven. Maar Monica koestert ook dierbare herinneringen, hoe zorgzaam en moedig hij was in de kamptijd, nog pas 4 - 5 jaar oud. Die wil ze graag op de uitvaart vertellen.
Rob en ik belden elkaar zo nu en dan op, bijv. wanneer hij weer in het ziekenhuis was behandeld en zijn hart opnieuw zorgen baarde. Maar dat deel van het gesprek duurde nooit lang want hij nam dat niet zo zwaar op. Terecht, want met dat probleemhart is hij toch maar mooi bijna 82 geworden!
Ik herinner me dat we eens te spreken kwamen over NS, we waren ooit NS-collega’s bij dochterondernemingen, Rob bij Electrorail, ik bij een busbedrijf en in het buitenland. We waren het erover eens dat we geboft hadden met zo’n werkgever waar je vele mogelijkheden had. Onze levens waren heel verschillend maar aan wederzijdse waardering heeft het nooit ontbroken. Ook op familiedagen onderhielden we een goed contact.
Wij hebben op de laatste dagen van zijn leven een kaars voor hem gebrand, waar Monica de ingelijste foto’s van alle acht Simonkinderen en die van Pa en Ma naast heeft gezet. Wij hopen maar dat hij daardoor iets van onze verbondenheid heeft gevoeld.
Wij denken aan jullie en wensen jou, de kinderen en kleinkinderen de troost toe van fijne herinneringen aan het altijd opgewekte en soms zelfs uitbundige leven dat Rob met jullie en de Simonnen en Anthonio’s heeft gedeeld.
We wensen jullie sterkte toe,
alle liefs,
Monica en Hennie.