Lieve familie,
Wij hebben, als buren Rob leren kennen als een hardwerkende man, die ‘s morgens voor 6 uur
al op de hoek van de straat op zijn collega stond te wachten.
Hij hield van een biertje met een balletje gehakt. Hield van gezelligheid.
In zijn vrije tijd en later als gepensioneerde was hij vaak bezig in het fietsenschuurtje.
Fietsen eruit en Rob binnen aan het klussen.
Vele mooie dingen hebben wij op zien bouwen van een stuk hout, tot een prachtige trap.
Bedden en kasten voor zijn kleinkinderen.
Ook voor diverse zaken voor het appartementsgebouw stond Rob altijd klaar en was nooit te beroerd om een handje te helpen.
Bij mooi weer trok hij met de fiets op uit.
Een man, die veel hield van zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen en daar graag voor bezig was.
Met verdriet hebben wij het gevolg van de ziekte van Rob gehoord en gezien. Tijdens zijn ziekte bleef hij zichzelf en bleef rust uitstralen. Geen spoor van paniek, die hij toch van binnen gevoeld moet hebben.
Wij zullen Rob missen als mens en als buurman.
Hij blijft in onze gedachte als een fijn mens.
Henk en Nellie (buren)
