Lieve Lieve mooie vriend,

Ik leerde je kennen bij Laco je stond een paar uur bij mij om ingewerkt te worden.
Ik vroeg je of je iets wilde drinken.
“Thee alsjeblieft”
Ik vroeg of je daar iets in wilde. Als antwoord kreeg ik “3 suiker alsjeblieft”.
Al snel was het hek van de dam en hadden we samen ontzettend veel lol. Niet alleen onze collega’s en klanten kregen met onze grappen te maken. Ook volslagen vreemden bleven niet ongedeerd.
Ik kan je vertellen dat ik nog nooit zoveel kramp in mijn kaken heb gehad van het lachen als met jou.
Je was niet alleen voor de lol. We hebben veel liefde en leed gedeeld. En ik was op en top vrouw bij jou. Hoe vaak je niet heb gevraagd of ik je vriendinnetje wilde zijn. De complimenten vlogen soms om mijn oren en iedereen mocht dat ook weten. Ik was jouw “Topmodel”.
Het moment dat jij wegging bij Laco was ook echt zo stom. Ik was ineens mijn beste maatje kwijt. Met wie moest ik nu al mijn grappen en grollen uithalen?
Gelukkig kon ik je altijd even bellen of we spraken af en hadden we weer zoals van ouds lol.

Ooit stond er een tekst op je Facebookpagina: “Geef maar toe, zonder mij zou het leven saai wel erg zijn” en ik zei:”Klopt!”
Nu is dat moment daar. Het leven zal een stuk saaier zijn. Maar de hemel is er een stuk leuker op geworden.
Ooit zien we elkaar weer en kunnen we weer knuffelen en lachen als vanouds.
Ik wens je alle rust en vrede toe. Eindelijk ben je samen met je ouders en zus. Doe je ze de groetjes.

Lieve RobbieRob, ik ga je zo missen