Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Jeannette en familie

Onze oprechte deelneming met het grote verlies van je man, jullie vader en opa Rob.
Hij was een vechter, een optimist en een levensgenieter.
Moge de herinneringen aan hem en avonturen een lichtpunt zijn en blijven die wij koesteren. Zoals de Suriname reis, en Rob’s niet te evenaren pindasoep.

Veel sterkte!

Liefs Stephan en Marleen Spee

Mijn oom Rob: ik werd vrolijk in zijn bijzijn. Door de dingen die hij zei, voelde ik me altijd beter. Hij meende het ook oprecht. Toen ik oma werd, zei hij: "Jij wordt vast een leuke oma". Dat het oprecht was, was duidelijk te merken. Een levendige herinnering aan hem, heb ik uit mijn kindertijd: speciaal voor mij maakte hij een schommel in de gang van oma Emmy aan de Schouwenselaan in Amstelveen. Toen was ik zelf ongeveer 6 jaar oud. Niet alleen maakte hij de schommel, hij duwde me ook. Hij maakte er een feestje van en ik zal het nooit meer vergeten. Ik heb bewondering voor zijn levenshouding. Het doet me beseffen dat authenciteit ertoe doet. Leven vanuit je hart en zijn wie je bent. Dat deed hij mij inzien. Ik zal hem missen.

Gisteren volgde ik de uitvaart online. Een prachtig afscheid waarin jullie (Jeanette, Remco & Arlette) mooie en eerlijke verhalen vertelden. Ik ben een achternichtje en de familieband was wat meer op 'afstand', maar dat hij een levensgenieter was, dat is het eerste waar ik aan moet denken. "Een niet aflatende positieve levenshouding" staat in de rouwkaart en dat klopt helemaal met het beeld dat ik van hem heb. Het andere beeld dat ik van hem heb, is dat van een ijverige man met een camera. Hij tuurde er altijd naar na het maken van een foto. Waarschijnlijk om te kijken of de foto goed was gelukt. Ik weet nog dat hij eens tegen me zei: "Je moet de mooie dingen wel vastleggen". Hij hielp mij ermee door op het kraamfeestje van mijn zoontje (nu 2 jaar) videobeelden te maken. Ik zei wel tegen hem: "je mag niet gaan, voordat het op mijn computer staat". Die beelden kreeg ik en daar ben ik dankbaar voor. Volgens mij leefde hij zijn lievelingsleven. Deed hij waar hij van hield en liet hij zich niet leiden door zijn beperkingen. Daardoor besef ik me weer: doe waar je hart van gaat zingen, want voordat je het weet is het voorbij.

Dear Rob,
I hope you are in a good place right now. Rest in peace. I couldn't have much time to know you better but as I remember you were so kind and have a pure smile. And as I believe, good persons can do that smile. You were lucky to have these great family and memories. I beleive all of us will be together again some day.
Until that day..
Stay happy and peaceful..
MERT GÜNAYDIN,

Ik had Rob afgelopen januari nog aan de telefoon, ik was op zoek naar Jeanette maar Rob gaf aan dat zij boven was om de was op te hangen. Dus ontspon zich een vrolijk gesprek tussen Rob en mij, hij gaf aan dat het goed ging met hem en dat hij optimistisch was over zijn been. Als ik verder aan Rob denk dan zie ik zijn fototoestel (jaren geleden heeft hij een prachtige "Rode Hoedjes" foto van mij gemaakt!) en filmcamera. Alle optredens van Jeanette en haar koor heeft hij met veel passie vastgelegd. Hij liep dan als echte professionele filmaker/journalist rond om de mooiste shots te maken. Ik vond dat altijd zo liefdevol om te zien. Lieve familie en Jeanette; heel veel sterkte en glimlach veel als je Rob's films en foto's ziet!
Lieve groet van Joanne van Gulik

Lieve Jeanette,

Wij hebben fijne herinneringen aan Rob, letterlijk onze overbuurman, van de overkant van de straat. Rob was altijd vriendelijk en vrolijk. Hij zei tegen ons: Als je elkaar kunt helpen dan doe je dat toch?! Zo mocht onze dochter Sity jarenlang haar autootje bij jullie op de parkeerplaats zetten toen zij nog thuis woonde en haar opleiding tot verpleegkundige deed. Ook vroeg Rob altijd heel belangstellend hoe het met Sity ging. Sity vond Rob ook altijd een heel lieve en vriendelijke man. Mooie herinneringen hebben we ook aan de keer dat jullie meegingen met ons naar Kerst= feest in Waddinxveen. De laatste keer dat ik Rob ontmoette was toen hij uit het ziekenhuis kwam en moeilijk kon lopen en ik hierbij kon helpen als verpleegkundige. Vol goede moed waren jullie allebei, Rob en Jeanette, dat hij ook deze hindernis ging nemen. Alleen had niemand gerekend op dit nare virus en waren wij geschokt te horen dat Rob zo snel was overleden. Lieve Jeanette, we wensen je heel veel kracht en troost toe, en je blijft onze overbuurvrouw en je hebt mijn 06 nummer!
Liefs, Don en Margo de Mello.

Rob en ik hebben in de 20 jaar die we bij elkaar waren veel goede tijden gehad.
Remco en Arlette werden geboren en ik ben heel blij dat Rob hun vader is.. Hij was een knappe schilder, hij fotografeerde, filmde creatief en kon heel lekker koken.
Helaas hield ons huwelijk geen stand.
Na verloop van tijd zijn Rob en ik gelukkig weer goede vrienden geworden. Samen met onze beide nieuwe partners werden we opa en oma ‘s van onze kleinkinderen.
Het was heel fijn te zien, dat Rob met Jeanette weer zo gelukkig geworden is.
Ze hadden het goed samen en maakten mooie reizen, zelfs toen Robs gezondheid achteruit ging.
Het voelt heel raar, dat Rob er niet meer is, maar ik kijk positief terug op onze lange vriendschap. Ik zal hem missen.
De familie Van Sprang wil ik sterkte wensen met het verlies van Rob, de tweede broer in korte tijd. Dat moet extra moeilijk zijn.
Tot slot wens ik ook jou, Jeanette, heel veel sterkte en ik hoop dat we het goede contact dat we hebben, kunnen behouden.