Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Robert de Jong

03-04-198631-07-2019
      De toekomst is zeker, ja eindeloos goed
      Als ik eens moet sterven, als ik U ontmoet
      Dan droogt U mijn tranen, U noemt zelfs mijn naam
      U blijft bij mij Jezus, laat mij niet gaan

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Toekomst
        reactie 30   |   niet OK

        Niemand anders U alleen leid ons door dit leven heen naar een hoopvolle toekomst. Dat heeft Robert mogen ervaren!

        Anja - LEKKERKERK
        14 februari 2022

        Deel deze pagina:

      • Toespraak Vader en Moeder van Robert
        reactie 29   |   niet OK
        Als vader van Robert en namens ons gezin wil ik ook wat zeggen over wie Robert voor ons was
        33 jaar een kort en mooi leven waarin niet alles vanzelf ging. Het had niet veel gescheeld of ik had Robert en mijn vrouw verloren. Maar door snel ingrijpen werd op 3 April 1986 een gezonde zoon geboren. Hij was een lieve baby maar vanaf zijn tweede levensjaar werd zijn pittige karakter zichtbaar waardoor zijn gedrag soms onuitstaanbaar was. Hij voelde dat hij dit gedrag zelf ook niet wilde het maakte hem eenzaam en stond vaak alleen. Maar medicatie, therapie en doorzettingsvermogen maakte hem tot de persoon zoals we hem allemaal kennen. Een echte allemansvriend. Zijn doorzettingsvermogen werd ook zichtbaar op school. Hij ging altijd voor een 10. Ik zie hem daar nog zitten op de trap , om Duitse en Engelse woordjes erin te stampen. Dat dit perfectionisme niet altijd bracht wat hij wilde heeft hij ook meerdere malen ondervonden. Na de Mavo is Robert doorgegaan met MTS- werktuigbouwkunde. Hij liep stage bij Bealey's en Hollandia,waar hij tot nu met veel passie werkte. Vriendschappen waren belangrijk. De Zaterdagavonden werden goed gevierd met tentfeesten tot in de late uurtjes. Als ouders maakte we ons daar veel zorgen over en hebben veel gebeden . Maar wij danken God dat Hij ook in deze tijd Robert niet heeft losgelaten.
        Nadat een eerdere relatie na 4 jaar eindigde besloot Robert drie maanden naar Canada te gaan. Het was voor ons een onzekere tijd maar voor Robert was het goed geweest. Eenmaal terug besloot hij dat hij een eigen stekkie wilde hebben. Deze vond hij aan de Oosterstraat. Het was een bouwval , maar Robert zag het helemaal zitten. Ook Johan en pa werden om hulp gevraagd , en ook al was het meer werk dan gedacht het werd een paleisje. In diezelfde tijd leerde hij Lieke kennen en met een beetje aansporing van ome Johan kregen ze verkering en werd al snel duidelijk dat Lieke en Robert bij elkaar paste. Ze vulde elkaar goed aan. Ze trouwden en gingen wonen aan de Oosterstraat. Daar werd twee jaar later Isa geboren zijn meisje. Zo mooi om te zien hoe Robert vol trots en liefde er was voor Lieke en Isa. Zelfs naast zijn drukke leven en zijn gezin had hij ook tijd voor zijn familie en vrienden. En leiding gaf aan de club van de kerk en de kampvuur avonden. Hij wist dit allemaal te doen naast zijn gezin, werk, en studie. Het leek wel of er bij Robert 48 uur in een dag zaten. We gaan je missen. De initiatiefnemer, verbinder en de gangmaker. Hij was degene die het voortouw nam om dingen te ondernemen. We gaan je vreselijk missen.
        In dit alles was GOD zijn houvast .
        Zo mochten we zien dat Robert God niet losliet en God Robert niet.
        Nu moeten we Robert terug geven aan God, van Wie we Robert ook gekregen hebben.

        Dit waren maar een paar zinnen waarin we hebben geprobeerd iets over Robert te zeggen.
        Ik en u hebben nog veel meer herinneringen.
        Ik zou zeggen houd ze niet voor uzelf maar deel ze.
        Kom langs bij één van ons zodat we de dierbare herinneringen aan Robert kunnen delen en levend houden.

        Lieve Lieke je bent als een dochter voor ons . Weet dat je altijd bij ons terecht kan in deze vreselijke moeilijke tijd en in de komende jaren.
        Draag mij door het diepe water.
        Waar ik zelf niet meer kan staan.
        In Uw armen ben ik veilig
        Wanneer U mij draagt, als ik niet verder kan gaan.
        We houden van je Lieke .


        Anja - LEKKERKERK
        14 februari 2022

        Deel deze pagina:

      • Wat foto's die voor ons waardevolle herinneringen zijn.
        reactie 28   |   niet OK

        De spontane Robert met al zijn verrassingen missen we zo. Mam ik heb Isa op de fiets gezet we komen even een bakkie doen. En Isa en Toby moesten maar vriendjes worden dit deed hij met veel geduld.. Voordat jullie op vakantie gaan komen jullie nog even langs he met de camper de koffie stond klaar nog een foto natuurlijk en we konden gaan. Kwam hij Isa brengen om op te passen zei Robert hier mam de fruithap voor Isa nam hij een hele mango mee. En het met elkaar zijn tijdens de kerst met elkaar eten en de gezelligheid met elkaar. En zo zijn er nog vele herinneringen. Lieve Robert we missen je zo dat is niet te bevatten.


        Anja - LEKKERKERK
        14 februari 2022

        Deel deze pagina:

      • De Buurpoes
        reactie 27   |   niet OK
        Onze Buurpoes, zo noemde we Robert altijd. Hoe we erop zijn gekomen weet ik niet eens meer maar we hebben hem er altijd ingehouden. 2014 was het jaar dat wij ons huis kochten, niet wetend dat er bij de buren ook zo hard geklust werd. Maanden zijn we bezig geweest en het werd steeds gezelliger onderling. Wat hebben we ontzettend vaak koffie gedronken met elkaar en wat hebben Robert en Jeroen elkaar vaak geholpen. Betere buren hadden we ons niet kunnen wensen. Toen we er allebei woonden was het helemaal een feestje. De mannen 's avonds lekker een biertje doen bij het vuur, even een bakkie doen of gezamenlijk eten. Jeroen heeft vaak de neiging gehad je even te appen om dan te beseffen dat het niet meer kan. Het blijft onwerkelijk dat we niet meer even je naam (buurpoes) over de schutting kunnen roepen en een praatje maken. Of dat we je niet meer horen spelen met Isa. De laatste avond dat ik je sprak was ik in de tuin bezig, je kwam naar me toe en zei dat, dat helemaal niet goed is voor zwangere vrouwen. Toen je wegliep zei je; Ik let wel op je hoor als Jeroen er niet is. Diezelfde avond was Robert nog heerlijk met Isa buiten aan het spelen, zo lief en geduldig. Je merkte aan alles dat het echt een gezinsmens was. Hij was gek op Isa en keek uit naar zijn 2e meid. Als hij het over zijn meiden had zag je dat hij trots was en kwam er een glimlach op zijn gezicht. Jeroen en ik zeiden en zeggen vaak tegen elkaar dat we nog nooit zo'n lief, oprecht, spontaan en gezellig iemand hebben ontmoet. We missen je Robert! Je gelach, je grapjes over de schutting, je praatjes, je oprechte interesse. Wat een voorrecht dat we jou hebben mogen kennen. We zullen je nooit vergeten, je blijft altijd onze Buurpoes!!!
        Liefs de Buurtjes

        gerlinde - Krimpen aan den IJssel
        18 april 2020

        Deel deze pagina:

      • Onze goede vriend Robert
        reactie 26   |   niet OK
        Wat is het fijn om jou gekend te hebben. Ik heb je leren kennen in de middelbare school tijd, toen we druk waren met onze Honda mt5. Maar wat missen we jou zeg, met je grappen en grollen was je altijd de gangmaker???? altijd enorm gezellig. Die tijd vroeger kijken we echt met een grote glimlach op terug. De feestjes in Lekkerkerk met Koninginnedag en Hemelvaart, wat een lol hebben we daar altijd gehad met zijn allen. Ook de avondjes veerhuis kunnen we een mooi boek over schrijven. Als we dan ergens op een feestje waren en iedereen deed nog even rustig een biertje, wilde jij al heel snel wild enthousiast naar voren????Later de avondjes uit eten met de vrouwen erbij was ook echt leuk. Zo enthousiast als jij over dingen kon praten, dat sierde je echt. Of het nu over je verbouwing ging, over je gezin, werk of over het geloof, je straalde altijd zo’n overtuiging uit. Echt fijn dat we ook ons geloof konden delen, en daar goede gesprekken over konden hebben. En wat was je ook trots op je gezin zeg, die ene keer dat ik op kampvuuravond was en dat je vertelde dat je vader werd, zo blij en trots was je toen. Het doet enorm zeer om je te missen man. Maar ik weet zeker dat je nu ook trots naar beneden kijkt naar je gezin. Het is echt knap hoe ze het allemaal doen. Dikke knuffel voor hun!

        Liefs Floren en Astrid

        Floren - Stolwijk
        6 april 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 25
        Pieta

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Pieta - Lekkerkerk

        3 april 2020

      • Berichtje van Sylvia
        reactie 24   |   niet OK

        Lieve Liek,
        Liefst had ik je een grote knuffel gegeven vandaag, maar dat mag helaas niet.
        Daarvoor wil ik je laten weten dat wij ook nog vaak aan Robert denken.
        René had het er van de week nog over dat hij altijd aan Robert moet denken als hij langs het plekje fietst waar hij Robert voor het laatst zag met Isa. En ik denk nog veel aan hem en kan hem voor mij halen met zijn humor en de escape room die we vorig jaar deden.
        Ik vind het knap hoe je ermee omgaat. Ook al snap ik best dat we al jouw verdriet niet zien.
        Maar ik vind het heel knap hoe jij het beste wilt voor je dochters en daarvoor ook hard aan jezelf werkt.
        Respect Liek! En ik denk dat Robert daarboven ook heel trots is.


        Sylvia - Krimpen aan den IJssel
        3 april 2020

        Deel deze pagina:

      • Zomaar een impressie van een fijn gezin
        reactie 23   |   niet OK

        Teus en Meta - Krimpen aan de Lek
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • In memoriam aan onze schoonzoon Robert de Jong
        reactie 22   |   niet OK
        Het is niet moeilijk om de vele mooie herinneringen aan onze schoonzoon Robert terug te roepen in ons geheugen, maar tegelijkertijd doen deze herinneringen ook nog steeds zo vreselijk pijn in ons hart.

        Robert was allereerst een heel goed mens, met oog voor de medemens. Een echt mensen-mens. Toen Robert in ons leven kwam rond Kerst 2012, was er direct een klik. We waren dan ook heel blij dat er liefde groeide tussen Robert en onze dochter Lieke. We zagen het direct, … zij waren echt verliefd. Nog mooier was dat ze elkaar perfect aanvulden: waar onze Lieke soms meer dan wenselijk gespannen voor iets is, was Robert de nuchtere tegenpool en was het resultaat perfect in balans. Waar Robert in sommige dingen wel eens te gemakkelijk was, bracht Lieke dan de noodzakelijke structuur in z’n leven. Het was een prachtig verliefd stel en heel mooi om de liefde te zien bloeien. Hoe blij waren wij dan ook toen ze elkaar het ja-woord gaven eerst in het gemeentehuis in Lekkerkerk en daarna Gods zegen hebben gevraagd over hun huwelijk in de kerk in Krimpen aan de Lek.
        Wij zagen Robert graag bij ons in huis en blijkbaar was het wederzijds, want hij kwam ook vaak bij ons. Niet alleen in de verkeringstijd, maar ook toen ze getrouwd waren liep hij regelmatig zomaar binnen. Als hij er op z’n oppasdagen met Isa even uit wilde, was Hoofdstraat 167 in Krimpen aan de Lek een veel gekozen bestemming. Hij kwam niet op visite, maar hij kwam thuis. Het klikte ook heel goed met onze andere kinderen en hun partners. Ook de kleinkinderen waren gek op oom Robert, omdat hij altijd wel in was voor iets geks. Hij hield van stoeien en voetbalde graag met z’n neefjes, maar zijn meisje Isa was z’n grootste trots.
        Samen met z’n schoonvader een biertje drinken of samen naar de Formule-1 kijken deed hij erg graag. Ook de brede interesse in andere sporten deelden ze samen, … van darten tot voetballen en alles daartussen.
        De vrijdagavonden waren wat ons betreft altijd wel een hoogtepunt. Dan waren we als gezin soms compleet en was het heel goed met elkaar. In de zomertijd gingen we voor het eten nog even dollen op het voetbalveldje vlakbij ons huis. Wat genoten dan de kleinkinderen en wat genoot ook Robert daarvan.
        Wat een schok ging er door ons gezin op 31 juli 2019. Nog steeds bijna niet voor te stellen. Wat een pijn voelen wij nog steeds als we daar aan terugdenken, of als we bedenken dat Lieke er nu alleen voor staat en dat de twee schatjes Isa en Sanne hun fantastische vader straks niet zullen kennen.
        …. maar wat dankbaar zijn we ook dat er zoveel mensen zijn die ons door deze moeilijke periode heen helpen en dat wij van God de kracht en de energie krijgen om Lieke, Isa en Sanne te helpen in alles wat nodig is.
        Meta en Teus Kleijn

        Teus en Meta - Krimpen aan de Lek
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • Foto
        reactie 21   |   niet OK

        We hebben Lieke en Isa later na de uitvaart een zelf gemaakte kaart gestuurd. Deze kaarten lijkt ons een mooie aanvulling op alles in deze memori.


        Elise&Stefan - Krimpen aan den IJssel
        25 maart 2020

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.