Lieve Tjarda, Vreni en Olaf,
Van harte gecondoleerd met het verlies van jullie Ron.
Veel liefde, warmte, kracht en steun gewenst voor de toekomst.
Liefs,
Willemien Meijering
Groningen

"Het maximale eruit halen"
Dat kenmerkte voor mij Ron Borsboom. Of het nu ging om het werk, of in zijn leven. Ron wilde altijd het maximale eruit halen.
En dat ging hem geweldig af. Veel innovaties gebracht en prestaties geleverd op zakelijk gebied. Vele discussies in zijn voordeel beslecht, door toepassing van een ijzeren logica.
Via het ultieme understatement: “ Ik ben natuurlijk maar een eenvoudige mechanical engineer, maar ...”, kwam er tijdens een discussie een vraag, die menig expert deed verbleken.
Waar zelfbenoemde experts zich graag omhullen met complexe begrippen en woorden, zorgde Ron voor een helder betoog, onnavolgbaar volgbaar.
We missen je logica, je kennis, je drive, maar vooral missen we Ron.
Overal het maximale eruit halen, zich omringend met mooie spullen en mooie ervaringen. Het gezin op de eerste plaats.
En minimaal 1 guilty pleasure: het raampje open in de tunnel.
Harry Wolters

Lieve Tjarda, Olaf en Vreni,
We herinneren Ron in vele momenten, met een drankje, bij de BBQ in Helmond maar vooral in Oostenrijk. Inspiratie bron voor onze honden - na het oppassen op Max als jullie gingen zeilen of een weekende naar Londen waren. Onze voorliefde voor Zwisteland wist je om te buigen naar Oostenrijk - vele jaren skiplezier gehad. Zelfs in de zomer werd een biertje (bij de caravan) vaste prik. Daarnaast een inspirerende collega, in de afgelopen 20 jaar bij DAF.
Veel sterkte voor jullie in de komende tijd.
Jantine en Ad Knobbe

De drijvende kracht, een motoren man. Ron heeft ons de weg gewezen naar de toekomst. Hij was er van doordrongen dat er een weg is en dat deze getoond moest worden. We hebben zijn visie met vereende krachten mogen realiseren. We zullen hem bevlogen voortzetten.
Peter, mede namens H2-ICE Team TNO

In 1992 kwam ik als afstudeerder werken in Zwolle, bij Stork-Wärtsilä Diesel en heb daar aansluitend mijn eerste baan gehad. Ik heb daar met Ron veel gepraat over het minimaliseren van brandstofverbruik en emissies van scheepsmotoren. Van spoeldiagrammen, drukpulsen in de uitlaat die de ademhaling van de motoren verstoren en het bepalen van het wrijvingslijnnulpunt tot de wrijving van zuigerveren langs de cilinderwand en het klotsen van olie in de zuigers. Vooral het vergelijken met de andere motoren in de groep was belangrijk, het snappen van de details en het uitzetten van plannen om te verbeteren. Typerend voor de grotere motoren is dat je alles goed moet doordenken, want testen kan niet altijd. Ik heb daar veel van Ron geleerd, vooral het continu willen verbeteren en de push voor een beter resultaat.
Toen ik eind jaren 90 bij DAF ging werken, kwam ik Ron daar na een paar jaar weer tegen. Wat mij het meeste bijstaat zijn de gesprekken die gingen van het snappen waarom de uitlaten in Europa beter vierkant zijn en in de USA beter cilindervorming, tot het risico van schadelijke emissies bij het toepassen van koper zeolieten in de katalytische coatings van keramiek delen in de uitlaat. Het vermogen van Ron om zowel over de kleinste details mee te praten als de hoog-over strategie te sturen vond ik indrukwekkend. We waren het vaak eens, soms ook niet natuurlijk, maar werden door Ron enorm gemotiveerd om het beste uit onszelf te halen.
Met warme gevoelens en veel respect denk ik terug aan de samenwerking met Ron. Daar merk ik tot op de dag van vandaag nog de positieve effecten van.

Ted Straten

Ron en ik zijn vrijwel gelijk, begin tachtiger jaren, begonnen bij Brons in Appingedam. Brons maakte primair motoren voor de kustvaarders op de Noord- en Oostzee. Ondanks dat er maar 200 mensen werkten was het een complete motorenfabriek met motoren van eigen ontwerp en ook een eigen gieterij voor bv de motorblokken.
Daarnaast werden nog specifieke motoren gebouwd in licentie.
Zo was Ron bezig met de ontwikkeling en afstemming van duikboot motoren en ik met gasmotoren voor toepassing in o.m. ziekenhuizen.
We zaten naast elkaar in de “tekenkamer”, als jong garde.
De sfeer was heel goed en omdat Brons zo klein was kreeg je heel veel mee van wat er bij Brons gebeurde. Toen al lagen nog steeds relevante problemen zoals Turbo charger matching, EGR en toepassing van zwavelhoudende brandstoffen op ons bord. In die tijd hebben we met vallen en opstaan veel geleerd, ook in de praktijk.

Ron en ik woonden allebei in het westen. Overnachten was aan de orde van de dag. Ik herinner me de vele goede avonden in Ekenstein en het wapen van Appingedam. Zijn liefde voor wintersport was toen ook al heel duidelijk. En het ging toen nog niet over een Ferrari maar over een Ford Escort.
Ook aan het uitgaan in Groningen met zijn vieren heb ik goede herinneringen.
Eind tachtiger jaren stopte Brons en gingen we ieder ons weegs.

Na enige omzwervingen was DAF voor ons allebei onze laatste werkgever.
De steun, die je me ook bij DAF gegeven hebt, zal ik niet vergeten. De Belgische militaire tender hadden we niet kunnen indienen zonder jouw steun.
Bij mijn presentaties aan de Board kwam jij af en toe terug op ons gezamenlijk verleden bij Brons. Dat deed me erg goed.

Beste Tjarda, Vreni & Daan en Olaf & Sam gecondoleerd met het overlijden van Ron en heel veel sterkte in de komende tijd.