Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Ron van der Schors

07-08-195607-01-2016
      Toon Hermans
      'n Beetje
      Sterven doe je niet ineens,
      maar af en toe een beetje
      en alle beetjes die je stierf,
      ’t is vreemd, maar die vergeet je,

      het is je dikwijls zelfs ontgaan,
      je zegt ik ben wat moe,
      maar op een keer dan ben je aan
      je laatste beetje toe.

      Je hoeft niet meer te lijden.
      Rust zacht en vredig.
      Ik zal je missen,

      Liefs Reina

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • 2016
        Bloemen
        reactie 16   |   niet OK

        Dankbaar voor de prachtige bloemen.

        De sterren symboliseren de kleinkinderen.

        Vlak voor zijn overlijden mocht hij op 1 januari 2016 zijn eerste kleinkind van zijn zoon vast houden.

        Samen 5 kleinkinderen die hem gaan missen.

        Hij was zo dankbaar en tevens zo verdrietig dat hij iedereen die hem dierbaar was achter moest laten.

        loading..
        <span>Bloemen</span>         <span>Bloemen</span> <span>Bloemen</span> <span>Bloemen</span> <span>Bloemen</span> <span>Bloemen</span> <span>Bloemen</span> <span>Bloemen</span> <span>Bloemen</span> <span>Bloemen</span> <span>Bloemen</span>
        11
        Reina - Almere
        14 maart 2016

        Deel deze pagina:

      • Dankbaar
        reactie 15   |   niet OK

        Voor alle troostende woorden en blijken van medeleven.

        Het heeft ons goed gedaan.



        Reina van der Schors-Hofstede



        Dennis en Amber

        Luca en Mikai



        Angelique en Joshua

        Bram, Daan, en Lars

        loading..
        <span>Dankbaar</span>
        1
        Reina - Almere
        11 maart 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 14   |   niet OK
        "The Hardest Part"

        And the hardest part
        Was letting go, not taking part
        Was the hardest part

        And the strangest thing
        Was waiting for that bell to ring
        It was the strangest start

        I could feel it go down
        Bittersweet, I could taste in my mouth
        Silver lining the cloud
        Oh and I
        I wish that I could work it out

        And the hardest part
        Was letting go, not taking part
        You really broke my heart

        And I tried to sing
        But I couldn’t think of anything
        And that was the hardest part

        I could feel it go down
        You left the sweetest taste in my mouth
        You're a silver lining the clouds
        Oh and I
        Oh and I
        I wonder what it’s all about
        I wonder what it’s all about

        Everything I know is wrong
        Everything I do, it's just comes undone
        And everything is torn apart

        Oh and it’s the hardest part
        That’s the hardest part
        Yeah that’s the hardest part
        That’s the hardest part
        jos - Lelystad
        17 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Morgen...
        reactie 13   |   niet OK
        Papa,

        Morgen is het zo ver, de laatste keer dat je onder ons bent....

        Steeds als ik bij mama thuis ben, denk ik dat je in de hoek van de bank je shaggie zit te draaien.... maar als ik dan de huiskamer binnenloop is de bank leeg.

        Je bent er echt niet meer.... dat begin ik mij steeds meer te beseffen...

        Morgen gaan we afscheid van je nemen.... wat hebben we veel lieve reacties ontvangen op jou overlijden. Zoveel mensen die met ons meeleven, zoveel mensen die van je houden, stoere mannen die mama snotterend in de armen vlogen....je was een praatjesmaker en nam geen blad voor de mond...maar god, wat zullen ze/we je missen...

        Ik weet dat wij het vaak oneens waren met elkaar.... maar nu pas besef ik werkelijk hoeveel ik (ondanks alles) van je hou!
        Je was super voor je Bram, Daan, Lars en Luca... de kleine Mikai, heb je helaas maar kort mogen kennen.... Je was een fantastische opa

        Papa.... goede reis en ik hoop dat je nu uit je lijden bent verlost.
        Rust zacht....

        En je weet het he! Je zou eens een keer met de lamp in de huiskamer knipperen, zodat ik weet dat je bij ons bent.

        Liefs je dochter
        Angelique - Lelystad
        12 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 12   |   niet OK
        Heel veel sterkte gewenst. Meer kan ik niet zeggen. Ik voel met jullie mee. Verlies is zo moeilijk te dragen. Sterkte de komende tijd. Bewaar de mooie herinneringen aan Ron.
        Sylvia - Kockengen
        11 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Ron
        reactie 11   |   niet OK
        Twee handen aan een ragdun touwtje
        De dunne draad des levens
        Daar had jij je aan vastgeklemd
        Hopend wachtend en onwetend
        Hopen dat het goed zou gaan
        Vechtend voor je leven
        Onwetend dat de tand destijds
        Je touw had door gevreten
        Toen kwam je eind
        Je touwtje brak
        Het einde van het bestaan
        En toen ben je heel stilletjes
        maar trots en vreedzaam
        Je eigen weg gegaan

        Heel veel sterkte en kracht toegewenst van ons
        Oom Wieger Tante Alie en Grietje
        Grietje - Leeuwarden
        11 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 10   |   niet OK
        Gecondoleerd, en heel veel sterkte en kracht toegewenst. Groet fam van dijk










        Wendy - Lelystad
        11 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Opa...
        reactie 9   |   niet OK
        Opa "Ron" waar ben je nu naartoe?
        Kun je nu nooit meer zien wat ik doe?

        Opa "Ron" al ben je nu een ster
        Ik zal je alles laten zien, ook van heel ver!
        Lieve opa,<br /> Wat was altijd lief voor ons! Je was een hele leuke en zorgzame opa en zullen je nooit vergeten!<br /> <br /> Voor altijd in ons hart, <br /> <br /> Bram, Daan en Lars
        Bram, Daan en Lars - Lelystad
        11 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Papa......
        reactie 8   |   niet OK
        Waarom al dat vechten....
        Waarom al die pijn....
        Je wilde niet weg, je wilde bij ons zijn!
        De strijd was oneerlijk en geheel niet terecht.
        Je wilde zo graag verder,
        maar verloor dit gevecht.
        Voor altijd in ons hart!<br /> Liefs Angelique en Joshua
        Angelique & Joshua - Lelystad
        10 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • reactie 7
        Monique

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Monique - Leeuwarden

        10 januari 2016

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende