"The Hardest Part"

And the hardest part
Was letting go, not taking part
Was the hardest part

And the strangest thing
Was waiting for that bell to ring
It was the strangest start

I could feel it go down
Bittersweet, I could taste in my mouth
Silver lining the cloud
Oh and I
I wish that I could work it out

And the hardest part
Was letting go, not taking part
You really broke my heart

And I tried to sing
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part

I could feel it go down
You left the sweetest taste in my mouth
You're a silver lining the clouds
Oh and I
Oh and I
I wonder what it’s all about
I wonder what it’s all about

Everything I know is wrong
Everything I do, it's just comes undone
And everything is torn apart

Oh and it’s the hardest part
That’s the hardest part
Yeah that’s the hardest part
That’s the hardest part

Papa,

Morgen is het zo ver, de laatste keer dat je onder ons bent....

Steeds als ik bij mama thuis ben, denk ik dat je in de hoek van de bank je shaggie zit te draaien.... maar als ik dan de huiskamer binnenloop is de bank leeg.

Je bent er echt niet meer.... dat begin ik mij steeds meer te beseffen...

Morgen gaan we afscheid van je nemen.... wat hebben we veel lieve reacties ontvangen op jou overlijden. Zoveel mensen die met ons meeleven, zoveel mensen die van je houden, stoere mannen die mama snotterend in de armen vlogen....je was een praatjesmaker en nam geen blad voor de mond...maar god, wat zullen ze/we je missen...

Ik weet dat wij het vaak oneens waren met elkaar.... maar nu pas besef ik werkelijk hoeveel ik (ondanks alles) van je hou!
Je was super voor je Bram, Daan, Lars en Luca... de kleine Mikai, heb je helaas maar kort mogen kennen.... Je was een fantastische opa

Papa.... goede reis en ik hoop dat je nu uit je lijden bent verlost.
Rust zacht....

En je weet het he! Je zou eens een keer met de lamp in de huiskamer knipperen, zodat ik weet dat je bij ons bent.

Liefs je dochter

Heel veel sterkte gewenst. Meer kan ik niet zeggen. Ik voel met jullie mee. Verlies is zo moeilijk te dragen. Sterkte de komende tijd. Bewaar de mooie herinneringen aan Ron.

Twee handen aan een ragdun touwtje
De dunne draad des levens
Daar had jij je aan vastgeklemd
Hopend wachtend en onwetend
Hopen dat het goed zou gaan
Vechtend voor je leven
Onwetend dat de tand destijds
Je touw had door gevreten
Toen kwam je eind
Je touwtje brak
Het einde van het bestaan
En toen ben je heel stilletjes
maar trots en vreedzaam
Je eigen weg gegaan

Heel veel sterkte en kracht toegewenst van ons
Oom Wieger Tante Alie en Grietje

Gecondoleerd, en heel veel sterkte en kracht toegewenst. Groet fam van dijk