Het was prettig zaken te doen met jou, met name toen je secretaris was van de Faculteit. Je was een meester in het meedenken, hoe je de formele en bureaucratische regels zoveel mogelijk kon laten meebuigen, bijvoorbeeld bij hoogleraarsbenoemingen.
Je was vanaf de start als bestuurslid betrokken bij de Foobar. Dat maakte het destijds een stuk eenvoudiger om het hele beheer van de Foobar over te laten aan de studievereniging De Leidsche Flesch. Te midden van alle (wisselende) studenten was jij een stabiele en betrouwbare factor. En de Foobar was je tweede huis, daar was je altijd te vinden en je regelde daar van alles.
Ron, ik bewaar zeer goede herinneringen aan je.

Fred

vanuit Canada onze oprechte condoleances..Oom wim,tante rini.

Zoals gewoon op dinsdag zat ik op kantoor in Rotterdam. Ik keek uit het raam, en ineens kwam een liedje in me op:
Onlangs op een dreinerige middag
Van een saaie doordeweekse dag
Riep ineens een dame vol verbazing
Niet te geloven, kijk eens daar gaat Bach

Eén van de vele liedjes waar we ons aan vergrepen bij één van onze vele cabarets, uiteraard met een hoofdrol voor Ron. Het bracht me direct terug naar mijn studententijd in Leiden. We hadden een gezellig groepje, met Ron, André, Geri, Marietje, Marcel, en anderen. Door de week aten we vaak samen, in de Bak, of soms, als het menu daar echt niet te hebben was, bij Augustinus. Eén keer in de week aten we bij iemand thuis, vaak bij mij want ik had immers een eigen keukentje. Na het eten aan de studie of samen nog iets leuks doen: naar de film, een spelletje Risk (Ron altijd met zwart), gigantische legpuzzels maken, of gewoon oeverloos kletsen.
Het leven bracht mij weg uit Leiden, en later ook weg uit de wetenschap, en het contact verwaterde om uiteindelijk op te drogen. Die tijd in Leiden en mijn vrienden van toen bleven als mooie herinnering.

Onlangs op een dreinerige middag van een saaie doordeweekse dag

Het was dinsdag 13 februari, de dag dat Ron overleed.
Toeval? Ik wil graag geloven van niet.

Marie-Josée

Ik zal Ron herinneren als de man van de lekkere hapjes in de FooBar en de man met de grote kennis over de universiteit en faculteit.
Er zijn weinig mensen die zo standaard aanwezig waren waardoor je dat bijna te veel voor lief nam. Ron heeft een grote rol gespeeld in het contact tussen studenten en de universiteit: een kloof die soms groot is. Iemand met wie je met interesse kon sparren over het reilen en zeilen van de universiteiten en wie altijd een scherp oog had voor verbetering. Hij heeft veel betekend en heeft de universiteit een mooier plekje gemaakt.

Hij zal worden gemist. Ik wens zijn familie en vrienden veel sterkte toe.

Dankjewel Ron voor de gezelligheid en de hapjes in de Foobar en de wijze raad over de faculteitpolitiek die daar soms bij kwam, en natuurlijk voor je enthousiasme toen ik jouw interesse peilde voor een nieuwe "koken met Ron" column in de Eureka!.

Je was het geheugen van de faculteit Wiskunde en Natuurwetenschappen van de Universiteit Leiden. Je wist alles, begreep alles, was een baken van rust en vertrouwen, en was vol van humor en relativering. Die herinnering blijft in dankbaarheid.

Verdrietig te moeten horen dat je je moedige strijd hebt verloren. De band die je met mijn ouders had was close tot je laatste adem. Met regelmaat sierde je onze vrijdag avond op, pastte je op ons op, op verjaardagen, gewapend met een biertje, en peuk in weer en wind, en nam je mij mee op sleeptouw naar vrijdag avond Residentie Orkest concerten. Je was een onmisbare factor bij onze diverse fietsvakanties. Hoe jij jezelf elke nacht in je eenpersoonstent wormde blijft mij een raadsel. ;) ik ben dankbaar voor het mogen lezen van je Hergé stripboeken, die lieten altijd een onuitwisbare indruk achter.
Bedankt voor de mooie herinneringen.

Taco Regensburg

De andere kant van de maan
die is niet donker
Er schijnen sterren van ver
en licht daar duurt een eeuwigheid

De andere kant van de maan
daar is geen aarde meer
Het leven neemt zijn loop
hier, elders en overal

Wat verdrietig om dit bericht te horen dat je er niet meer bent. Wij hebben veel mooie herinneringen in de tijd dat we jong waren. Samen met Andre; wonen op de koestraat ,skivakanties met mijn familie en aanhang, feestjes waar je altijd bij was of gewoon samen eten ( wat meestal erg laat werd en ik al eerder af taaide). Voor het eerst bij jou konijn gegeten, die je uit wassenaar had meegekregen , en een heerlijke maaltijd was.
In alles was je een stille genieter en dat straalde je ook uit. Op de ski's kwam je rustig naar beneden en genoot van elke bocht die je draaide. In de groep rustig aanwezig met een bakkie ,biertje en genoot.

Bedankt voor die mooie herinneringen .

Rust zacht


Joline

Beste Ron,

Met veel verdriet hoorde ik van je heengaan. Tijdens mijn studie kwamen wij elkaar zeer regelmatig tegen, in de Foobar of als je even 'een luchtje ging scheppen' tijdens je lunchpauze. Altijd met een glimlach en altijd open voor een praatje of een goed gesprek. Ik heb daar vele goede herinneringen aan.

Je hebt veel betekend voor de Foobar, de verschillende studieverenigingen van de faculteit en vele anderen, waarvoor veel dank. We zullen je ontzettend gaan missen.

Rust zacht.

Kristian Rietveld