Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve schat,

De derde kerst en oudjaar zonder jou.
het gemis blijft, iedere dag
maar met deze speciale dagen meer.
Fijn dat ik bij Frank, Naomi, Jadynn en Deon kan zijn,
maar het is niet compleet, er ontbreekt altijd iemand:
Jij die zo genoot van deze dagen met elkaar😘
Iedere dag brand ik thuis een kaarsje bij jouw foto,
vandaag in Dieren ook kerststukje bij jou gezet,
met hyacinten, jouw lievelingsbloemen in deze kersttijd.
Ook daar branden 2 kaarsjes voor jou.
,zodat we door deze lichtjes verbonden zijn.
In gedachten altijd bij jou,
verdriet verdwijnt niet wanneer de tranen zijn verdwenen.

Geen mens is zo aanwezig als de mens die wordt gemist

❤️❤️

Lieve schat,

Twee jaar alweer zeggen mensen om mij heen, maar voor is het nog steeds heel dichtbij.
Sinds jouw overlijden probeer ik mijn leven weer invulling te geven, maar Corona en de kinderen en kleinkinderen op Curaçao maakten het niet makkelijker.
Dit tweede jaar vond ik heftiger qua emoties, het verdriet heeft een plekje gekregen,
de rauwe kantjes zijn zachter, maar het gemis blijft en zal ook niet veranderen.
Ondanks alle lieve familie en vrienden om mij heen voelde ik mij doelloos, verloren en jaloers als ik echtparen samen zag wandelen en fietsen, op terrasjes zag zitten en zelfs op vakantie zag gaan.
Het besef dat wij dat nooit meer hebben was confronterend.
Daarom is het fijn dat sinds juli dit jaar de kinderen en kleinkinderen definitief in Westervoort wonen, lekker in de buurt zijn en ik voor hen van betekenis kan zijn.
Ziva uitlaten, daar zijn als Deon en Jadynn uit school komen, koken en dan met z’n allen gezellig samen eten op de dagen dat Naomi werkt.
Als ik daarna dan weer thuis kom, voelt het niet meer zo alleen als voorheen.

In iedere traan van verdriet, glinstert een mooie herinnering.

Lieve schat,
Vandaag zat ik naar de 77e Airborne Herdenking te kijken op de Airborne Begraafplaats in Oosterbeek. Prachtig dat ieder jaar al degenen die daar een rustplaats gekregen hebben herdacht worden en dat achter iedere steen een levensverhaal zit van een man, zoon, broer of vader Belangrijk is dus dat we blijven vertellen over deze mensen, vandaag, morgen en alle jaren daarna.
Ik had dezelfde gevoelens, al is het voor mij pas bijna 2 jaar en wilde daarom even bij jou in Dieren zijn en heb bloemen neergezet in de vorm van een hart.
Ook ik ga door met mijn leven, maar het is niet compleet meer.
Het verdriet is minder heftig, maar het gemis des te meer.
Alleen is echt alleen, ondanks alle lieve mensen om mij heen.

Jou te moeten missen,
hoort nu bij mijn leven.
Ik denk terug aan hoe het was
en huil of lach dan even…

Lieve schat,

Vandaag zou je 70 jaar geworden zijn, een dag van fijne herinneringen en droefenis,
maar vooral ook van een enorm gemis.
Daarom sturen we 70 hartjes naar de hemel om te laten weten dat we je nooit zullen vergeten.

Met Deon ben ik bij jouw plekje in Dieren geweest, we hebben bloemen neergezet en Deon heeft met rozenblaadjes een hart met 70 erin gemaakt.
Hij mist je heel erg, net als wij allemaal, maar we voelen jou toch heel dichtbij.

Frank, Naomi, Jadynn, Deon en Ziva zijn helemaal gesetteld in hun nieuwe huis.
Wat zou je trots op ze zijn als je ziet hoe goed ze hier bezig zijn.

Vanavond vieren we jouw verjaardag zoals jij dat zou willen en gaan we met z’n vijven lekker uit eten.
Morgen is het al weer onze 20e transplantatie verjaardag.

Het is de leegte, de stilte, het gemis
niets meer en niets minder,
dat is, wat het is😘😘😔

Lieve schat,

Vandaag is uiteindelijk de dag,
dat na 4 jaar de vlag uit mag!
Onze kinderen en kleinkinderen definitief naar huis,
verlaten Curaçao en komen in hun nieuwe thuis.
Wat heb ik naar dit moment verlangd,
al is het zonder jou met een zwarte rand.
We hadden daar samen moeten staan,
maar helaas heeft dat niet zo mogen gaan.
Maar ik weet dat je trots op hen zult zijn,
en in onze gedachten ben je er bij.

Jij, die wij moeten missen
kan niet meer bij ons zijn,
maar bent altijd daar waar wij zijn.

In liefdevolle herinnering,

Erna

Frank, Naomi, Jadynn, Deon en Ziva

Lieve schat

Elke dag denk ik aan jou,
maar op deze speciale dag nog meer,
want het is onze trouwdag,
21 juni 1973, 48 jaar geleden alweer.
Jij bent altijd met mij verbonden,
want onze herinneringen draag ik in mijn hart,
onze liefde zal ik koesteren bij het gemis,
omdat samen niet meer samen is.
Vandaag weer even bij jou geweest,
rozen neergezet terwijl het zonnetje doorbrak,
voelde goed om daar te zijn.
Nellie stuurde mij deze tekst vanochtend,
lief en attent, maar ook zo toepasselijk:

Het is onmogelijk om iemand te vergeten,
die zoveel gaf om te herinneren ❤️❤️