We hebben enkele herinneringen aan Rosa samengebracht in een documentje. Het doet eigenlijk niet echt recht aan het beeld dat we van haar hebben, want dat is veel groter dan we hier laten zien. Haar trots, zorgzaamheid, humor, levensvreugde, creativiteit, liefde, avontuurlijkheid... we hebben het allemaal van haar gezien. En dit allemaal doet ons beseffen dat jullie een enorm gemis moeten ervaren. We wensen jullie alle sterkte toe en hopen er voor jullie allemaal te kunnen zijn! Veel liefs van Marco, Esther, Sven, Maud en Jeb de Vries

Lieve roos,

Een maand geleden hebben wij elkaar voor t laatst gesproken, samen geknuffeld, gehuild gelachen...een uurtje samen wat zo waardevol voor ons was.

Ik heb je leren kennen bij Boston Travel, zal nooit vergeten, jij op je te leuke roze laarsjes met een klein lief meisje kwam de winkel binnen, de klik was er meteen.
Naast collega's werden wij vriendinnen, wat voelde jij mij aan, zo puur, een woord of een blik was genoeg.
Bij The Travel Club werd ons contact versterkt, dagelijks even bellen, appen, mailen...mijn start was nooit zo goed geweest zonder jou advies en je steun.

Mooie reizen hebben wij samen mogen maken, ik vertrouwde gewoon op Roos, die wist t wel. Zelfs die ene keer van Koh Samui naar Bangkok....roos gaan we met dat klein toestel...ja daan komt goed, ik heb nog wel kleinere gevlogen...oke .... tot die luchtzak, koffie tegen t plafon en jij roos bleef kalm. Tot amsterdam heb ik je hand vastgehouden...elke reis die ik daarna zonder jou maakte stuurde je een appje, daan ik hou je hand vast. en bij elke turbulentie dacht ik aan jou, roos zegt t komt goed!

en dan onze dag met de olifant, onze wensbalon op de farm van peter.... zo mooi!

ons laatste appje, de dag voordat je aan deze laatste reis ging beginnen...daan hou jij mijn hand deze keer vast!! tuurlijk lieve sterke roos dat doe ik!!

Onzettend veel respect voor jou, bijzondere lieve vriendin.
wat ben ik blij dat jij in mijn leven was, ik heb zoveel van je mogen leren.

Het kaarsje in t beeldje brand elke dag!!
Je video-boodschap, zo mooi!! en idd Roos ik mag nooit meer twijfelen, volg mijn hart en omarm t leven samen met mijn gezin.

Jou afscheid was prachtig, je lieve familie, je mooi kindjes en je steun en toeverlaat Robert, wat zul jij vanaf de ster trots zijn.

Lieve lieve roos wat mis ik je nu al!
kleine dingen die ik met je wil delen, dat gaat niet meer.

Wat zul je gisteren gelachen hebben als je wist dat ik eindelijk netflix heb ... die daan netflix...ik hoor t je zeggen en zie je lachen.

Samen met onze vriendin Remona ga ik volgend jaar opzoek naar de olifanten.
Samen dit moment beleven, kijk jij mee roos??

Lieverd tot ooit, geniet van deze mooie reis. Laat je mij weten als je er bent?
Dans daar de sterren van de hemel, want weet je nog dansen is dromen op je voeten!!

Love you!

Daan

Lieve Rosa,

Ik ken je eigenlijk bijna mijn hele leven al. Vanaf de lagere school was ik al vriendin met jouw grote zus Kim. Daardoor kwam ik veel bij jullie aan AC de Graafweg en sliep er ook geregeld. Wat ik me vooral herinner is hutten bouwen op de slaapkamers, buiten spelen in de tuin, matras op de rekstok en dan paardje rijden. Later met uitgaan kwamen we ook elkaar tegen, ondanks dat we ieder een eigen vriendinnengroep hadden. Alle verjaardagen bij Kim, vele jaren bleef ik jou zien, tot nu…

xxx Irene Dekker smit

Als ik denk aan jou Rosa, dan denk ik aan de mooie jeugdherinneringen die we samen hebben beleefd. De logeerpartijtjes. Als we bij jou sliepen dan mochten we met z'n tweeën in een tweepersoonsbed slapen. Jij nam dan stiekem een lichtgevende rozenkrans mee naar bed. In mijn beleving waren we dan tot laat aan het kletsen bij het zachte licht van de rozenkrans.
In de winter gingen we vaak bij jullie voor het huis schaatsen. Met van die friese doorlopers onder onze schoenen en een stoel voor ons uit duwend, zodat we niet konden vallen. En als er sneeuw op het ijs lag dan gingen we met sneeuwschuivers, die jouw vader had gemaakt, het ijs schoon vegen.
In de kindervakantieweek was het hutten bouwen een geweldige belevenis met als hoogtepunt slapen in de hut. Van slapen kwam niet zo veel....
Onze ouders zijn vrienden van elkaar. Daardoor zijn we 4 a 5 keer met elkaar op vakantie gegaan. Ik herinner me nog dat we met een indianenoptocht meeliepen in hele aparte jurkjes.
We zijn elkaar uit het oog verloren maar 1,5 jaar geleden kreeg ik via Facebook een berichtje van je. Ik heb meegeleefd met je verhalen die je zo mooi kon verwoorden. Je bent een sterke, mooie vrouw.

Lieve Rosa, bedankt voor de mooie herinneringen!

Liefs, Kirsten