Altijd nog in mijn gedachten.

Hou van jou

…”Nou, hier ook wel 100 dingen die ik vragen of vertellen wil!
Ik zal zeker reageren. Geef me even de tijd. Adhv je mailtje streetview 't span erbij gepakt. Humor! Bestaat nog steeds.

gr Smittie…”

Helaas hebben wij die 100 dingen nooit meer kunnen delen…

Het enige wat mij een beetje troost kan bieden is mijn vurige hoop dat er dan toch nog iets meer is na de dood en dat jij nu elke dag op jouw manier kan genieten van jouw kinderen. Dat je ze mag begeleiden en beschermen zoals je dat altijd al heb gedaan en nog veel meer had willen doen.

Heel veel sterkte gewenst aan jouw geweldige kinderen, jouw ouders, broer, zus, zwager en iedereen die jou in hun leven hebben mogen meemaken.

…Volgens mij was het 2H1, de HAVO op de Nobelweg in Amsterdam….1983, ik was toen 13 en jij 14….30 jaar geleden…

Je bent altijd mijn beste gabbertje geweest en dat zal je in mijn hart ook altijd blijven.
Man wat hou ik van je en wat ben ik ontzettend trots op jou!!!

Rob.

Beste Ruud,

Ik mocht mee kijken in jouw wereld.
We hebben serieuze gesprekken gevoerd.
We hebben enorm gelachen.
Maar wat mij het meest bijgebleven is,
is hoe trots jij op je kinderen was.

Ruud rust zacht.

Kinderen, familie en vrienden heel veel sterkte toegewenst.

Johannes Papilaja
( Maatschappelijk werk Portes )

Ruud....als ik aan jou denk ik zie het beeld van een jongen van 16, met zijn zuster op vakantie. Zoveel jaren zijn voorbij gegaan sinds die tijd. We hadden niet een echte vriendenrelatie, zelfs ook niet een echte familierelatie, het verschil van karakter en oorsprong tussen ons was altijd te groot, geloof ik ... Ik de man van je zus, jij het broertje van mijn vrouw.
Ruud, waar je nu bent , als je ziet hoe diep je in mijn gedachten altijd bent geweest, hoe onmachtig ik me altijd heb gevoeld om je te helpen. Toen ik jouw situatie had beseft lang geleden,jouw isolatie van ons allemaal. Schone schijn altijd, ..altijd het zelfde antwoord, hoe gaat het Ruud?, ...Goed! , echt goed Cisco!, maar jouw lichaam en jouw gezicht waren bezig je te verraden, Ik wist het beter! ...vooral na het ziekenhuisverblijf. Zie je nu hoe groot het verdriet is? Ik heb je zien vechten om doelen te bereiken die van je hebben gewonnen. Als kind was alles geweldig, als jongen heb je keuzes gemaak dat later niet de beste leken. De bloemen waren te weinig voor jou, en je bent in een strijd geraakt met andere projecten dat uiteindelik een brug te ver zijn geworden...Ik weet niet precies wanneer, je de strijjd hebt opgegeven, je was te trots om hulp te aanvaarden, zwak en dapper maar vooral te trots tegelijk. Je heb een leegte achter je gelaten dat je misschien nu waar je ook bent kunt beseffen, Ik wens je de rust dat je zo lang heb gezocht. Lieve Ruud, Ik zal je missen. Mijn gedachten zijn nu ook met je kinderen, vooral met je kinderen, ik hou van ze, ze zijn prachtig. Als er leven is na de dood , hou een oog op ze, dat zullen ze nodig hebben ,dag Ruud , dag broertje! ! !

Lieve Ruud,

Het is gek, de dingen die je wel en niet herinnert.

Ik herinner me blijven slapen op de woonboot, en de verwondering dat er een bed in de vloer was.
Hoe ik bij jullie kwam logeren nadat ik 2 weken griep had gehad en ik maar weer even vetgemest moest worden.
Jij vroeg bij hoeveel boterhammen te beginnen, is tien genoeg?
Hoe ik me super stoer voelde dat ik een stukje alleen mocht varen in de kano.
Ook Marley het konijn, dat dankzij jullie samen met Sparky een nestje supermooie baby-konijntjes opleverde.
Hoe verdrietig je was toen de woonboot zonk..

Hoewel ik me er weinig in bemoeid heb, maakte je keuzes over hulp en gezondheid het moeilijk om voor je te zorgen.
Wat de redenen ook geweest zijn, geloof ik niet dat de twijfel, onrust en hulpeloosheid die je naasten voelde met opzet was.
Ik weiger je ook met deze gevoelens je te herinneren, maar te denken aan de goede momenten. De momenten dat de leuke lieve oom glimlachte.
De negatieve gevoelens zijn slechts omdat we zoveel, en nog steeds, van jouw hielden.

Je laat twee geweldige kids achter, waar je super trots op bent.
Goed gedaan, Ruud, je mag terecht trots zijn.

Honderd pagina's zijn niet genoeg om jouw herinnering terecht te beschrijven,
maar ik laat het hier bij.

Rust zacht, lieve Oom

Lieve Ro en Louise,
Gecondoleerd met jullie vader, met Ruud. Hij was zo trots op jullie. Ook op zijn neefjes was hij altijd trots. Hij wist altijd de juiste cadeau's voor kinderen, en hij heeft samen met je moeder ons altijd geholpen toen onze kinderen klein waren. Hij kon kletsen als de besten, en lachen om de gekste humor. Het is heel verdrietig dat hij er niet meer is. Ik hoop dat jullie veel lieve mensen om je heen hebben om jullie te troosten nu. Ik zal jullie binnenkort een kaartje sturen om uit te leggen waar ik ben en waarom ik niet kon komen op de afscheid. Veel liefs, Tante Terry.

Lieve Oma en Opa, Regina en Siscu, nichtjes alledrie:
Gecondoleerd met Ruud. Woorden schieten tekort; ook gevoelens zijn er nog niet in volle omvang. Ik vind het onwerkelijk, het wil niet tot me doordringen. Maar ik kan me wel voorstellen wat een wirwar aan emoties jullie moeten voelen nu. Ik vind het jammer dat ik nu zo ver weg ben. Ik denk veel aan jullie, aan Ruud en wat hij heeft betekend in het leven van ons allemaal. Sterkte nu en de komende tijd. Knuffels van Terry

Altijd vrolijk, alles was goed. Het was altijd leuk om even te praten, ook al had ik vaak het idee dat je ergens anders was. De laatste keer dat ik je zag heb ik heel fijn met je gepraat, maar er was iets mis. Hopelijk heb je nu je rust gevonden. Rust zacht, lieve blije oom.

Matthew the Nephew.

Ouders mijn hart gaat uit naar jullie,
wat een verdriet jullie zoon die jullie niet kunnen en willen
missen is er niet meer.
Naar wat ik hier aflees heeft uw zoon Rudolph er voor gekozen,
om hier niet meer te zijn.
Wat ik dapper vindt van hem,maar o zo triest voor degene die,
van hem houden.
Sterkte voor jullie allen nu en vooral in de toekomst.