Herinneren is een vorm van ontmoeten…

San, ik heb gescoord. Indraaiende vrije trap van de zijkant en ik verleng hem zo met mijn kruin in de lange hoek. Ik wil het dolgraag aan je vertellen. En al heel de week droom ik dat jij dinsdag 15:00 gewoon weer op de fiets zit in de praktijk. Werken aan je herstel. Dan praten we een half uur over voetbal, alleen amateurvoetbal, transfers, trainers, delta sport, Katwijk, Mengerink. En dan loopt mijn hele agenda weer in de soep, want ik kom niet van jou af, je blijft maar lullen over dat voetbal. En ik vind dat zo mooi. Alleen jij bent er dinsdag niet San. Dat besef ik mij steeds als ik weer wakker wordt. Ook dit kan jij niet lezen, maar ik wil het zo graag aan jou vertellen. Want jij hebt zo veel goals gemaakt op deze manier. Ik voelde mij net echt een beetje jou. Ook geen gekke dansjes, niet gek juichen. Gewoon twee handen de lucht in en naar de assistgever. Maandag neem ik afscheid van je. En dinsdag 15:00 hoop ik met iemand te kunnen lullen over voetbal, maar dat zit er waarschijnlijk niet in. Sander, je hebt zo'n diepe indruk op mij gemaakt die 4/5 jaar dat ik jou ken. Altijd recht door zee, correct, dansend tussen alle lagen van de samenleving. En altijd jouw principes blijven verdedigen. Ik geloof niet in een god, maar geloof wel dat jij van boven mee kan kijken. En dan probeer ik toch een beetje jou te zijn.