Lieve San,
Écoute! Zo sprak je niet alleen je moeder aan over de telefoon, maar ook je gezin, je collega’s en je vrienden. Luisteren moesten we. Jij maakte jezelf kenbaar, en verwachtte dat ook van anderen. Diegene die dat deden kregen jouw respect. En jij luisterde vervolgens ook. Zeer aandachtig. En dat maakte onze vriendschap.
Die vriendschap begon in 1998 bij PSINet waar wij samen met Jasper een drie-eenheid waren. Kaatje kwam in 1999 en ook daar was een klik. Beurzen, uitjes, borrels en etentjes en toen het inrichten van het nieuwe pand waar jij, Ka en ik een nieuwe drie-eenheid vormden. Gezamenlijk zorgden we voor de inrichting van het pand aan de Siriusdreef in Hoofddorp. Gisteren zijn we er nog even langs gereden, gewoon om het nog even te voelen. In die tijd ontwikkelde ook de liefde tussen Ka en mij. Jij zat er natuurlijk bovenop, ook soms tot op het irritante af, maar we konden je hebben. En jij genoot, of zoals jij zou zeggen, smulde er van.
Onze huwelijken volgden; een mooi feest van jullie in Zandvoort, een heerlijk feest van ons in Leiden. De vriendschap tussen ons vieren ontstond. De geboortes van de mooie kindjes volgden. De herinneringen zijn veel en zullen we altijd koesteren. Wat dacht je van de Koninginnedagverkoop met Ka? Vroeg op, weinig verkopen en dan met de mannen en kids naar het strand om de schamele omzet uit te geven aan drank en hapjes? Maakt niet uit; het werd een topdag. Het mooie samenzijn in Poppi met je ouders? De zondagmiddagdunches met hele mooie wijnen en heel veel mooie hapjes? En de daarbij behorende mooie gesprekken en kritische vragen. De telefoongesprekken over politieke vraagstukken, de kritische blik en de spiegel die je ons altijd voorhield. De challenging vragen om onze blik te verruimen. Al die vragen. De avonden dat je bij Ka in de salon lag en gewoon de hele avond boekte? De rondjes Strand Culinair.... De theateravondjes. Wat gaan we het allemaal missen. Maar ook het zwemmen, het lunchen, het fietsen, het varen en de zeilvakantie die nu in vooruitzicht lag, maar die we dus nooit zullen maken. Ka is zo dankbaar voor het laatste jaar waarin jullie zo veel extra deelden; het gezamenlijke opruimen, de mooie gesprekken over 365. Haar kritische vragen aan jou. En jouw luisterende oor.
Vandaag nemen we afscheid van jou; we moeten je laten gaan. Wat hadden we je nog graag heel lang bij ons gehad. Nooit meer samen; het is de nieuwe werkelijkheid waar we lastig mee kunnen dealen. Je was een trouwe, lieve, gezellige, kritische, inspirerende, spiegelvoorhoudende, intelligente, goedlachse, loyale maar vooral heel goed luisterende vriendin voor ons beiden; al 21 jaar lang. Altijd oprecht geïnteresseerd, altijd nieuwsgierig, je was mee met ons.
Lieve San, we zullen je naam blijven noemen, de mooie herinneringen blijven koesteren en over je blijven praten. Weet dat er altijd een plekje is voor jou aan onze kersttafel, waar je zo genoot; we zullen op je blijven proosten; keer op keer. Ik beloof je dat we het leven zullen vieren en er alles uit zullen halen, zoals jij ook als geen ander deed. Dank je wel dat je onze vriendin was; het was werkelijk geweldig.
En.. we will let love rule 🖤
