Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Velen in de 2e generatie hebben krachtige ondersteuning van haar mogen ontvangen opdat zij met hun school bezig konden zijn. Een onopvallende maar toch opvallend vanwege haar doen en laten. Overal waar ze kwam maakte ze snel vrienden.
Wanneer ze dan aan de praat is lijkt het alsof die onbekenden al jaren lang bekenden van haar waren. Deze sterke eigenschap moest ik steeds keer op keer bewonderen.
Als ze haar erf grenzend aan de straat voor de deur schoonmaakte was meer dan de helft van de tijd opgegaan aan praatjes met passerende mensen op straat, soms was er niks schoon te maken en stond ze daar met een houwer of hark, ja voor die praatjes dus.. Ga ik naar de markt met haar, was het centrale markt, noodmarkt, pad van wanica of kwatta, overal bracht ze je naar de juiste plek als het ging om kwiek wie, pataka of wat dan ook. En altijd stonden de mensen klaar, ‘ Tante Kaise, lele mooi metjeri’, en elke keer kon ze de beste prijs eruit halen. En ze maakte het nog mooier, kon ze niet naar de markt dan kwamen deze verkopers zelf aan huis met hun producten.
Het was altijd een wandeling met haar op de markt, een praatje hier en een praatje daar en tja daarom ging ze vaak haar ronde in haar eentje want vader Amnul hield daar niet erg van en hij wachtte dus of in de auto of ergens op de markt. Mijn moeder durfde heel veel, ze nam vaak risico’s. Zo heeft ze een keertje zonder rijbewijs de auto gepakt en mij ergens naar toe gebracht omdat ik op schoolreis moest. Mijn vader was ziek en kon dus niet rijden. Hoe ze de terugreis in haar eentje heeft gedaan weet ik niet maar ze kwam wel goed aan.
Mijn moeder heeft haar taak als moeder heel goed gedaan. Heel veel liefde aan de kinderen, mijn vader, kleinkinderen en ze hield van haar familie. Altijd stond ze klaar voor een praatje of een bezoekje.
Ze ging regelmatig als haar gezondheid het toeliet naar alle feestjes en wilde tot lang blijven maar als mijn vader weg wilde dan schaarde zij zich achter hem. Mijn vader stond altijd op de eerste plaats. Als hij zo wilde dan geschiedde. Ze wilde hem nooit alleen laten voor lange tijd.
En juist dit is nu het dilemma. Nu laat ze hem wel alleen achter, welke boodschap geeft zij. Of was ze helmaal uitgeput, kon ze straks niets meer en wilde ze vader juist dit niet aandoen dat ze er is maar niets meer voor hem kan betekenen?
Onze sterke moeder hield van feestjes, dat heeft ze voor het laatst dus ook gedaan. Tot 23.00 uur feesten bij haar zwager en dan naar huis om over 5 uurtjes daarna te overlijden, een laatste waarachtig afscheid aan de familie die zij zo koesterde kun je gerust zeggen. Zo een afscheid is niet aller daags en deze ongekende eigenschap is voor ons duister maar wel zal de boodschap zijn dat wij vrede, harmonie en eenheid voorop moeten stellen.
De liefde en warmte die zij haar kinderen heeft gegeven heeft zij ook gedaan voor haar kleinkinderen voor zover zij in haar midden konden zijn. Veel aandacht, bezorgdheid en vooral goed eten. Haar zo lekker eten gaan we nu missen, altijd stond ons eten klaar, ziek of niet ziek, stipt op tijd mochten wij eten en zo als elke moeder zij op het laatst. Ik had het voorrecht om vaak persoonlijk door haar bediend te worden. Zo kreeg ik altijd elke morgen van haar de krant, koffie een broodje. Ook in mijn vakanties de laatste jaren ben ik enorm verwend door haar hiermee en niet te vergeten alle liefde en praatje op balkon.
Een balkon die de komende tijd heel zwaar zal zijn voor mijn vader want daar zaten ze allebei elke dag op vaste uren samen. Ook vond regelmatig daar hun gebed plaats.
En naast ons had zij altijd eten klaar voor een paar vaste mensen die bij haar om eten vroegen maar ze stond er wel op dat ze iets deden voor hun maaltijd, dus een karweitje voor het eitje. Dat was haar opvoeding.
We kunnen zo uren door gaan. We gaan echtgenote, moeder, dadie, nanie, tante, heel erg missen komende tijd maar tegelijk weten wij dat zij bij Allah in goede handen is.
Ma, Selma, zo mocht ik jou ook noemen, je zal over ons blijven waken en wij blijven je gedenken met je lach die je voor ons over had en je gemis zal door vrienden en familie door de mooie herinneringen aan jou weggewerkt worden. Wij blijven je liefhebben en bidden elke dag voor jou. Een moeder was je en een moeder zul je blijven maar de Almachtige God heeft je meer nodig en wij gaan jou verlies hier een waarachtige plaats geven.


Overige informatie
Je stond altijd voor ons klaar en als dat niet genoeg was begon je weer opnieuw met de kleinkinderen. Die werden door jou opgevoed ook als jou kinderen en zo hoort het.