Hoi lieverd, even weer een berichtje van je tante. Voel me een beetje vreemd. Verdrietig is het juiste woord. Gisteren was je grote zus jarig. 5 is ze al weer geworden. Ze wordt al een hele meid. Het was een feestelijke dag, maar toch moest ik zo af en toe iets weg slikken hoor. Want vorig jaar was jij er nog, hadden wij nog steeds de hoop dat jij ooit ook 5 jaar zou worden. Eerst maar eens 1 natuurlijk, maar we keken toen wel al verder. Jij lag die dag dan wel in het ziekenhuis, maar er was toen nog steeds sprake van, operatie en dan gaat alles beter. En nou moeten we over een paar weken ons gaan realisren dat het nou al weer een jaar geleden is dat je ons verliet. Geen kaarsjes op een verjaardagstaart voor jou. En ik vind het de laatste tijd gewoon erg moeilijk om dat te realiseren. Komt ook omdat voor de buitenwereld alles gewoon verder gaat, mensen niet eens meer weten dat het bijna een jaar gelede is. Niet snappen waarom je zo af en toe een shit dag hebt. Maar tegen je aan lopen te mekkeren doe is wat minder somber. Zou niet weten waarom, ik voel me nou eenmaal somber, maar ze leggen dan niet de link, terwijl ze het heus wel weten. Maar met de kracht van jou komen we deze tijd ook wel door. En je grote zus vond het heel fijn dat je gister avond weer als een grote ster aan de hemel stond. Dag meissie tot gauw.
Dikke kus, Tante Petra