Hoi meissie, was ik weer even. Vandaag is het precies vijf maanden geleden dat we afscheid van je moesten nemen. Het besef komt nu echt hard aan, je bent er nu net zolang niet als wel. Vind het nog steeds zwaar hoor, zo zonder jou. En ik niet alleen hoor, je papa en mama en je grote zus ook. We waren afgelopen weekend op de camping, zoals je wel gezien hebt. De camping waar jij maar 1 keertje bent geweest, maar waar de mensen wel van je bestaan weten. Krijgt je moeder de vraag hoe het met je gaat...... slik. Deze dingen gebeuren vaker, maar echt leuk is het natuurlijk niet. We kunnen ons niet opsluiten, maar soms zou het wel even fijn zijn, geen gezeur, even niet de blikken van mensen, want dat merken je paps en mams ook hoor. Mensen die niet weten wat ze moeten zeggen. Over 2 maanden "wordt" je 1 jaar. Weer zo'n dag. Nou meissie, ik ga je weer met rust laten hoor, kun je weer verder spelen met al die andere kindertjes daar. Dat troost me wel hoor. Er is zelfs een kindje bij die bij jou in het ziekenhuis heeft gelegen, dat heeft je mama mij verteld. Dag lieve Shakira, ik kom gauw weer bij je langs en op de moeilijke momenten voel ik gewoon dat je er bent, dat je ons troost. We hebben een beetje van jou wilskracht meegekregen.
Dag meid, mis je vreselijk. Dikke kus, Tante Petra