Hoi Meissie, hier ben ik weer even. Ik heb het even erg moeilijk. Ik heb sojuist alle filmpjes die we van jou hebben gemaakt op een video band gezet. En het doet zo'n pijn om jou daar te zien liggen. Samen met je grote zus Nikita en je papa en mama. Je zag gewoon dat je groeide. Een bolle toet kreeg. En dan zoineens beelden van jou in je mandje. Beelden die er niet horen. Jou leventje op een band van anderhalf uur. Ik vind het niet eerlijk!! Ben wel blij dat we je op tape hebben hoor lieffie, zo ben je nog weer een beetje dichter bij ons. Ik moest de band nu wel maken, stelde het steeds maar uit. Ik weet dat je papa en mama hem nog niet willen zien, doet ze nog te veel. En als ik naar me zelf kijk nu, dan begrijp ik dat heel goed. Maar als ze er aan toe zijn, dan kunnen ze vol trots naar je kijken. Heb ik ook gedaan, tussen de tranen door. En toen ik naar buiten keek, zag ik jou staan. 1 heldere ster aan de hemel. Alsof je wou zeggen, het is goed tante Petra, ik ben er nog steeds hoor. Ik ga nu gauw stoppen, de tranen stromen een beetje te hard, kom gauw weer bij je terug meissie en er komt een dag dat we naar deze tape kunnen kijken, met een lach en een traan, en kunnen zeggen, wat is het toch een mooie meid!! Dikke kus, tante Petra