Lieve, lieve shakira.
Ik ben al een tijdje niet meer bij je geweest.
Dat voelt voor mij als een soort schuld. ik hoop niet dat je nou boos op mij bent, dat ik niet bij je geweest bent.
ik heb het de laatste tijd een beetje druk gehad en door alles had ik geen tijd om bij jou langs te gaan.
Ik kom zeer snel weer bij jou langs, en elke keer als ik richting jou plekje loop dan denk ik aan de minuten die wij nog maar hadden om jou te zien.
Daarna was je weg, voorgoed.
Het ergste gevoel van binnen is dat ik jou niet meer kan zien, zien hoe je was, je aanraken.
Dat mis ik zo.
Ik kan het wel uitschreeuwen , ik zou je zo graag terug willen,maar er mankeerde teveel aan jou om door te kunnen gaan met je leven, wat jij zelf ook wel doorhad natuurlijk.
Ik hoop dat je ook een beetje op mij neerkijkt, en ook denkt aan mij hoe erg ik je mis.
Iedereen die jou heeft gekend, hoe kort het ook maar was, die weet diep in hun harten, wat voor kindje jij was.
jij was een wonder, een wonder wat deze wereld niet vaak meemaakt.
Ik ben trots op jou als ik naar jou foto kijk die op mijn kamer staan.
Trots dat jij mijn mooie nichtje bent/was.
Ik heb alle redenen om trots op jou te zijn.
Vanmorgen heb ik heel lang alles weer voor de geest gehaald, en in mijn gedachten stap voor stap jou leven bijlangs geweest, ook jou afscheid, wat raar aan kwam.
Het idee dat ik daar zat, en jij in het mandje lag.
Jij, iemand die de wereld heel veel dingen kon leren.
Jij, die niet door mocht vechten.
Jij, shakira van der linde, mijn aller trotste nichtje, voor altijd
Ik zou jou nooit vergeten,, nooit zullen mijn gevoelens die ik had bij jou verdwijnen.
TOt snel lief meissie.
En, als je s'avonds aan de hemel schitterd, laat papa ,mama & nikita een mooie glimlach van jou zien, dat ze weten waar ze het voor deden.
Ik mis je lieve schat
Liefs leonie
