Fare Well

When I lie where shades of darkness
Shall no more assail mine eyes,
Nor the rain make lamentation
When the wind sighs;
How will fare the world whose wonder
Was the very proof of me?
Memory fades, must the remembered
Perishing be?

Oh, when this my dust surrenders
Hand, foot, lip, to dust again,
May these loved and loving faces
Please other men!
May the rusting harvest hedgerow
Still the Traveller's Joy entwine,
And as happy children gather
Posies once mine.

Look thy last on all things lovely,
Every hour. Let no night
Seal thy sense in deathly slumber
Till to delight
Thou have paid thy utmost blessing;
Since that all things thou wouldst praise
Beauty took from those who loved them
In other days.

Walter de la Mare
dag lieve Siets, ik ga je missen!

Ik denk
als het regent
laat ze niet nat worden

en als het stormt
vat ze geen kou

en ik denk ook
dat dat denken
niet helpt

want je wordt nooit meer
nat noch vat je een kou

want het regent
noch waait ooit
meer voor jou

(Bert Schierbeek)

Dag lieve Siets,
Je bent mijn aller-, allerliefste tante.
Rutger

Lieve Siets,

Met veel verdriet neem ik afscheid van mijn gekke tante. Wat ga ik je missen!

Rust zacht lieve Siets.

Heel veel liefs, Erik