Lelystad, El Placer, Groene Velden 140, 5 augustus 2023
Silvia …. Herinneringsbeelden van een nabije vakgenoot
Op El Placer kregen we op een zomerdag in 2010 bezoek van een vlotte dame met een fototoestel: Ze wilde een kleine reportage maken van ons wijnbedrijf. Die mondde uit in een kort maar charmant beschreven recensie van ons werk, onze plek en onze wijnen; ze bleek een ervaren en veel gelezen wijnschrijfster te zijn voor Duitse wijnliefhebbers.
Twee jaar later bezocht ze ons opnieuw, nu onder haar eigen naam en samen met haar ons al bekende partner Willem; ze liep met het plan rond een eigen wijngaard te beginnen, en droomde van zelfgemaakte sjieke bubbels.
Na een proef aan de Bronsweg met meerdere druivenrassen werd het haar menens: Voorjaar 2016 zou de aanplant volgen, bij toeval gelijk met de aanleg van El Placer’s zusterwijngaard (De Wilde Wijngaard) aan de Elandweg.
En toen begon het gezamenlijke delen en samenwerken.
Zoals met het vooroverleg over de te kiezen plantmethode (machinaal of handmatig), al of niet mycorrhiseren, al of niet voor-woelen, al of niet houtsnippers, etc. etc. , met uiteindelijk de gezamenlijke spectaculaire deal rondom de Duits/Poolse plantploeg en plantmachine. Toen die uiteindelijk arriveerde had Lelystad er binnen 24 uur opeens twee wijngaarden bij.
Niet zomaar wijngaarden, maar natuurwijngaarden, biologisch, bewerkt zonder chemie, zonder kunstmest, maar met veel zorg, veel kennis, en veel goede wijnen; kortom, zoals wijnbouw echt zou moeten zijn en functioneren.
We deelden ook ons enthousiasme over die mooie stokoude zachte snoeimethode – eerst in voornemen, daarna in de uitvoering. Met de Silvia eigen doortastendheid bleek een introductievoordracht te weinig, zij huurde meteen de medewerker van de firma Simonith en Sirch zelf in voor het zelf (leren) snoeien van haar stokken en waarbij zij ons liet meekijken en meewerken, en zelf gewetensvol langskwam om de bij ons verkeerd overgekomen ingrepen alsnog te corrigeren. Daarna werd (Ales)Sandro met zijn jaarlijkse bezoek de exclusieve Grote Zachte Snoeimeester van 3 Lelystadse wijngaarden, steeds gastvrij ontvangen, vertroeteld en becaterd door Silvia.
We auto-deelden onze lange ritten naar de bijeenkomsten van onze noordelijke collega’s, waar de gesprekken onderweg soms nog productiever bleken dan de vergadering zelf, hoewel de kwaliteit van die bijeenkomsten met en door jouw aanwezigheid met sprongen vooruit ging.
We deelden het teveel aan geproduceerde druiven; we deelden de vreugde bij de eerste presentatie van jouw bubbels, we deelden de inzet en betrokkenheid bij het Flevo-gistproject, en de ergernis over een traag functionerende landelijke branche-vereniging. Je deelde recent met ons als Noordelijken je kennis van wijnbedrijven in de MittelRhein die het bezoeken waard zijn, en daar maakten we dankbaar en met veel genoegen gebruik van.
Wat we ook en al langere tijd deelden was het besef dat dit alles, en dus ook het delen, van tijdelijke aard zou zijn. Wat je voor jezelf houdt gaat onherroepelijk verloren. Maar wat je hebt gedeeld blijft.
Daarom, Silvia, echt weg ben je voor ons allerminst. We zijn je verschrikkelijk dankbaar.
Mede namens Lidwien,
Johan Rippen, Wijngaard El Placer
