Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Simon Kruit

17-08-192820-01-2009
      Simon Kruit (80 jaar)

      Vlak bij zijn geliefde strand en duinen, ligt het einde van mijn pad
      Ik heb er naast de band met de natuur, ook mijn grote liefde gehad
      Ik wandel langs de vloedlijn, de lucht is grijs en grauw, mijn adem neemt jouw vormen aan, wordt zichtbaar in de kou.
      Ik hoor je stem in de wolken en de wind fluistert jou naam
      Ik hoor en zie je overal sinds jij bent weggegaan.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        lieve Siem, ik hoef je niet te zeggen hoe erg stil het is in huis, dat had je al gezegd. ik mis je vreselijk en loop met de honden in het Park, hoor nu de vogeltjes en dan hoor ik wat je de laatste jaren steeds zei: zo, ik maak weer een voorjaar mee, daar hield je zo van, de bomen die uitliepen en de narcissen, maar nu zie ik dat door jouw ogen en loop je in mijn gedachten mee in het park. hoe moet ik na 57 jaar samen verder alleen gaan? de tijd zal het leren. ik weet dat je nu samen bent met je lieve Danielle, daar droomde je al van toen je ziek was en willen jullie van boven een beetje op ons letten? heel veel liefs en we denken alledagen aan jullie, je Annabel, kus.

        a.m.kruit-wakker -
        28 februari 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 2   |   niet OK
        Beste oom Simon
        Ik zal u niet vergeten en heb goede herinneringen aan u en heeft een speciaal plekje in mijn hart.
        Leo

        leo -
        29 januari 2009

        Deel deze pagina:

      • Mooiste herinnering
        reactie 1   |   niet OK
        Lieve Opa,

        Opa Kruit, Simon, naar U ben ik vernoemd en daar ben ik trots op.
        Een Opa die altijd vrolijk was, fluitend op de fiets.
        Een iedereens vriend, een babbelaar, de gangmaker.
        Overal waar ik U zag, riep ik altijd even "Opaaa".
        Dan riep U altijd terug.. "Hey Simone" met die heldere stem.
        Een stem die ik nooit zal vergeten.
        Opa ik zal U gaan missen, maar nu heeft U gelukkig geen pijn meer.
        Geeft U ook een dikke knuffel aan Tante Daniella.
        Ik wil U nog 1 ding zeggen: Opa ik zal ook altijd van U blijven houden.

        Uw kleindochter Simone

        Simone - Alkmaar
        28 januari 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.