Lieve Sjoerd,

Elke week denk ik aan je, met trots dat ik je gekend heb en dat ik zoveel heb geleerd. Ik wil tegen je praten, maar weet niet hoe. Misschien is dit een manier. Ik wil zeggen dat het goed gaat op scouting en dat we heel veel nieuwe leuke kinderen hebben. Nienke is nu ook bij jou. Ik hoop dat het goed gaat met jullie. Jullie kunnen het vast goed met elkaar vinden. Een dikke knuffel voor allebei.

Marlies

sjoerd, afgelopen zomer was ik met mijn vriendin op vakantie in poppi, italie. ik moest aan onze korte vriendschap denken die wij hadden op vakantie aldaar bij de Lori\'s. sprinkhanen eten in het bos, piscina de river piper en je acrobatische trucs bij het zwembad. rust in vrede.

Lieve Sjoerd,
Al ken ik je persoonlijk niet goed, je kwam vanaf dat ik een klein meisje ben, jaar of 5, al in mijn leven voor. Soms was je een paar maanden weg, soms zag ik je een paar keer in de week.
Toen er bij je crematie gesproken werd over je smurfenactie ben ik meteen in de kast gaan zoeken. Ooit heeft Edo toen alle foto\'s filmpjes en kampkranten op een cd gebrand. Toen ik hem bekeek en de een na de andere foto van je voorbij kwam wist ik weer hoe geweldig dat kamp voor me is geweest. Er stonden zelfs nog knik-knak nummers op en niet te vergeten het bananenlied als er iemand wel meezong, was jij dat wel! Als iemand heimwee had, was het altijd, ga maar even naar Sjoerd dan komt alles weer goed, en dat was ook zo!
Na mijn esta avontuur vertrok ik naar de luchtverkenners en later werd ik ook leiding op scouting. Ookal was dat van korte duur..
Sinds een paar weken terug besloot ik te gaan turnen. Ik was al een paar keer gaan kijken, maar nu ging het dan toch echt doen. Jij hielp me trainen met de flik-flak dat ik zo graag wil leren. Ik kan het nog niet, maar zodra turnen weer gaat beginnen beloof ik je, dat ik het echt kan!
Lieve Sjoerd, ik kon het maar niet geloven, maar ik weet zeker, waar je ook bent, dat je zult zien dat je bij iedereen doorleeft. Je bent zo verschrikkelijk goed geweest, dat kan niemand vergeten!
Het ga je goed.

sjoerd:

een vriendelijke gozer, hij zou geen vlieg wat aan doen! altijd een grote lag op je gezicht! en dan de esta\'s, ik weet zeker dat konan en de rest goed op ze zal passen. ik baal er wel echt van je dood. ik zit nu alweer met tranen in mijn ogen. je crematie vanmiddag was erg mooi, het liefst had ik deze helemaal niet of pas over 70 jaar gehad of zo! maar het zit niet altijd mee. ik denk dat je een heel mooi maar kort leven hebt gehad, altijd druk en bezig, altijd aardig en behulpzaam! gozer je was de beste leiding van heel scouting! en ik denk dat iedereen je ook gaat missen!

(wat ik heb beloofd zal ik doen!)
ik zal leiding worden ! we zouden het samen doen maar dat gaat nu niet meer! toch word ik nog leiding. en later als ik ook in de hemel ben dan ben ik samen met jou leiding! in de hemel bij de esta\'s!

sjoerd ik heb een leuke tijd met je gehad! en zal nog vaak aan je denken!

ouders van sjoerd: heel veel sterkte! als u steun nodig hebt of iets kunt u altijd even bij de scouting boerderij langs komen!

gaat je goed sjoerd!

Lieve Sjoerd,

Ik mis je heel erg !!
Ik heb de laaste paar dagen bijna niets gegeten.
Maar je bent van mij nog steeds de beste leiding ooit !!!
Ik vind het jammer dat je zo vroeg bent wegegaan.
Je was nog zo jong !!!
Mijn moeder, broer en ik zullen je humor mailtjes missen
Je was zo creatief en zo aardig.
Je blijft nog steeds in mijn gedachten.

Liefs Eline

Lieve Sjoerd, we zijn al een paar jaar van de Esta\\\'s af maar bewaren super goede herinneringen aan jou! We zijn geschokt dat we zojuist in de Woerdense Courant van jouw overlijden lazen. Heel veel sterkte voor je familie toegewenst!!
Jonathan en Daniël Schouten en natuurlijk ook de ouders.

Ik hoorde via de mail dat je plotseling bent overleden. Ik heb je niet goed gekend, maar had dit nooit verwacht natuurlijk. Als ik de naam sjoerd hoorde, dacht ik altijd aan die vrolijke gozer met hanenkannen in alle kleuren van de wereld. Zo kende ik je en Zo blijf ik je ook kennen!

Ik wil iedereen, maar vooral je familie en vrienden in het bijzonder enorm veel sterkte toewensen.

Lieve Sjoerd,
Heel plotseling en zeer onverwacht kwam het bericht dat je overleden was! Het was niet te bevatten en nog steeds niet! Ik vond het heel moeilijk om het aan Koen te vertellen, hij heeft een hele tijd ontredderd gehuild. Je was zijn grote vriend bij de scouting, bij wie hij altijd terecht kon! Koen zag jou ook als een vader-figuur en hij zei dat nu jij er niet meer bent, een stukje van zijn hart is afgebroken. Koen gaat je zeker missen en zal nog veel aan je denken! Bedankt voor alle liefs en goede zorgen!!!
Sjoerd, je was onze scout-kanjer!!!
Rust zacht......

Sjoerd, ik zag je ongeveer twee keer per jaar. Na overvliegen, in de bar.

Soms zag ik je voorbij komen. Altijd druk. Met de kinderen.
Als de kids op iemand gek waren, was jij dat wel.

Rust in vrede.

Hé Sjoerd!
Toen ik het hoorde liepen de koude rillingen over mijn rug en moest ik de telefoon neerleggen om een potje te janken. Ongeloof, verdriet, boosheid ... waarom jij?
Eind vorige eeuw was ik leiding geworden bij de Ochtend-Esta\\\\\\\'s, en ergens begin deze eeuw -volgens mij- kwam jij erbij. Creatief, lief, energiek, de klik met en aandacht voor de kinderen - geweldig, daar kon ik jaloers op worden. Maar ook was je bij tijd en wijle een warhoofd en chaoot, vergeetachtig - en dat irriteerde me wel eens. Echter, er is hier al eens eerder gezegd: jij kwam er mee weg, wie kon er nou boos blijven op jou? Jouw energie, inzet en vooral enorme zorgzaamheid naar anderen, vooral de kinderen natuurlijk, was het allesoverheersende dat altijd de boventoon voerde en overeind bleef.
Die zorgzaamheid voor anderen stond in die tijd soms in schril contrast met de zorg voor jezelf - je wist van geen ophouden. Dit hebben we als leiding ook enkele keren heel confronterend mogen meemaken, als je tijdens een spel langzaam wegzakte of, nog erger, op een zomerkamp \\\\\\\'s ochtends bijna niet meer wakker werd ... wat een angstig moment, we hebben je zus gebeld met de vraag wat te moeten doen, en ik stond al met de noodspuit klaar, trillend op mijn benen, toen je toch nog langzaam bijkwam ...
Contact hadden we niet meer nadat ik uit de leiding was gegaan. Levens bewegen in verschillende richtingen. Maar elke keer als ik je op straat tegenkwam, kwamen de herinneringen aan die mooie tijd samen weer terug. Toevallig had je voor het laatste zomerkamp wat geleend van me, en zoals dat ging met jou, was je vergeten dit terug te brengen - ondanks een paar keer vragen. Hoe wrang is het dan, achteraf, dat je uitgerekend de dinsdag voor je dood met die spullen aan mijn voordeur stond ... Die herinnering aan jou op mijn stoep met zo\\\\\\\'n ontwapenende grijns op je gezicht, waardoor die lange leenperiode er niet meer toe deed; die houd ik vast!
Het Klein Orkest zong al: \\\\\\\"Het leven is slechts tijdelijk, en de dood is onvermijdelijk. Maar stel dat je niet dood kon gaan, dan had je stomweg niet bestaan.\\\\\\\" Nou Sjoerd, jij hebt bestaan! Het had alleen veel langer mogen, moeten, duren. Weet je, ik verklaar je gewoon niet dood, want jouw beeld blijft altijd in mijn hart!