Stephan we missen je nog steeds zo erg, ik kan het nog steeds niet geloven..
We praten zo vaak over je hoe je was etc.
WE MISS YOU!!!!

xx

telkens als ik iedereens berichten lees veranderen de letters in tranen na bijna 2 jaar vind ik het er nog steeds moeilijk om mee om te gaan

Rust zacht stephan!

Voor de maten in Wouw.

Weet zeker dat ik ook namens Steef mag spreken, ik heb het gedicht gelezen en vind het ook jammer dat jullie op de een of andere reden dit niet hebben kunnen voordragen.

Het is een enorme steun voor ons om steeds maar weer te lezen dat er nog aan hem gedacht wordt en hij zal zeker trots op jullie allemaal zijn.

Ook dit jaar was ik met oud en nieuw s\'nacht bij zijn graf en heb een aantal enorme vuurpijlen voor hem afgestoken en dit jaar als extra een extra enorme knaller erbij.

Misschien niet de gepaste weg maar wil iedereen ook namens Steef een gelukkig 2007 wensen.

De vader van Steef.

steef zit de laatste tijd weer een beetje aan je te denken..
mis je nog steeds (L)

Lieve Stephan..

Het is alweer een tijdje geleden maar,dekn elke dag nog aan je.Hoe je hier bij mij aande deur stond om te vragen of ik bij mijn buurjongen een dvd kwam kijken, en dat vroeg je dan met zo een stralend gezicht met een brede lach die je gewoon niet kan vergeten altans ik niet.Beloof je me dat je ook over Jesse waakt?Maar dat zal je zeker wel doen want jij waakte over iedereen,Maar niemand waakte op het moment van het ongeluk over jou?Waarom niet,vraag ik mezelf dan af.
Lieve stephan ik vergeet je nooit,Rust zacht ventje van me,en ooit,ooit komen we elkaar weer tegen!! I never forget you!!

Stephan (en Marco) letten jullie een beetje op Jesse?

Op de dag van je begrafenis had er namens je maten uit wouw ook een woordje gezegt mogen worden, dit is op 1 of andere manier niet goed verlopen en daar zit ik tot op de dag van vandaag nog steeds mee, daarom vind ik dit de geschikte plek om mijn gedicht alsnog hoorbaar te maken..

Deze is voor jou vriend..

Iedereen van slag, in de war
van alles spookt door je hoofd
je weet niet meer wat je gelooft.
3 Juli 2005, wat als een normale dag begon
maar eindige in iets wat haast niet erger kon.
De dag die we allemaal als onbeschrijfelijk verklaren
de achtergebleven dierbaren
waren ten einde raad
voor vele was je een steun en toeverlaat
het maakt me kwaad, jij, mijn goede maat
weg niet voor even, maar voor de rest van mijn leven.
Het zal altijd aan mijn hart blijven kleven
na alles wat je iedereen hebt gegeven
zal ik je nooit vergeten
heb nog nooit zo erg in de knoop gezeten
met mezelf, met waar jij bent, of ik je ooit nog zou zien
en of je mij dan nog zou herkennen misschien.
Ik zal jou met je gouden hart herdenken
en jou een plaatsje in de mijne schenken.
zo?n lot heb je echt niet verdiend
ik mis je vriend

Rest in Peace Tjaper

Het heeft eventjes geduurd om de moed te hebben om ook eens wat te schrijven, maar toen ik zag dat er nog steeds geschreven werd wilde ik iedereen hiervoor bedanken het is een hele grote steun bedankt allemaal.
En Michael van der Aa bedankt voor het maken van dit register.
En Steef waar je ook bent \"uitkijken he\" PA.

Ventje
nog steeds denk ik elke dag aan je
wil de dingen doen die we deden.

take care daarboven

love u.

Het leven is oneerlijk
waarom nou jij
de jongen die het minst verdiend had
loopt in eens niet meer aan onze zij
Tranen van verdriet en woede
blijven maar stromen
waarom moest het nou juist
deze lieverd overkomen
in onze hoofden zit nu
verdriet en haat
verward en huilend
lopen we over straat
je bent nu op je plaats
waar niemand je kan bereiken
we kunnen alleen ons verdriet
aan elkaar laten blijken
in onze ogen zien dagen eruit als nacht
ik zal je heel erg gaan missen
Lieve stephan,,
? Rust Zacht ?