Samen met mijn compagnon heb ik Stephan ergens in het tweede kwartaal voor het eerst telefonisch gesproken. Stephan had grote plannen. Zijn laatste plan was de aanschaf van een vrachtschip. Ik heb die plannen met hem besproken tijdens een gezellig etentje bij Loetje in de derde week van september in Laren. De Stephan die ik daar zag was bedachtzaam en leek goed in zijn vel te zitten. Stephan zou me wat documentatie sturen maar dat kwam maar niet. Op 1 oktober heb ik hem geappt en ook op 3 oktober maar - nu zo logisch - kwam er geen antwoord. Op 10 oktober hoorde ik dat Stephan al op 7 oktober was begraven. Dat bericht kwam echt, echt hard aan. De eerste gedachte was: 'Had ik ......' maar nee, ik heb uiteraard niets kunnen doen. En ook vandaag (20 oktober) houdt het overlijden van Stephan me nog behoorlijk bezig. Wat enorm triest dat zo'n jonge vent zo plotseling uit het leven stapt.
Ik wens de vrienden en familie van Stephan veel goeds.

Lieve Stephan,
Stephan jij zocht naar de rust die je nu gevonden hebt. Maar wat doet dit de ons pijn. Je hebt een speciaal plekje in ons hart en zal voor altijd zo blijven. Vergeten doen we je nooit. Rust zacht
XXX Frits, Riena, Sabina en Maarten

Beste familie,
Wij wensen jullie allen heel veel sterkte met dit grote verlies.
Groet,
Wim en Corine van der Horst