Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik leerde je kennen op een moeilijk moment in ons leven, jij kwam( zoals ik zei tegen je )binnen (gewaggeld) met je krukken.
We keken elkaar aan en we raakten aan de praat en sindsdien eigenlijk onafscheidelijk.
De opmerkingen van jou en de grapjes kon ik altijd waarderen, zoals kom je nog naar buiten bleekscheet ,waarop ik antwoordde ik kom eraan klompvoet (vanwege je voet toen)
We belden elkaar elke week wel een paar keer en lagen altijd dubbel van het lachen, huilen hoorde daar ook bij maar toch bleef je altijd optimistisch.
Laatst videobelden we elkaar nog gezellig met Sandra en nu zo onwerkelijk ben je er niet meer.
Ik had nog nooit zo'n grappig en liefdevol persoon als jou ontmoet dus ik ben blij dat ik je heb mogen leren kennen.
Het belletje kwam als een donderslag bij heldere hemel, het doet zo'n zeer en ik ga je enorm missen kanjer.
Liefs mark

Lieve Stephanie, wat jammer dat je ons zo jong al moest verlaten. Wat een goede, lieve en gezellige vrouw was je. Ik weet zeker dat iedereen die je kende, goede herinneringen aan je heeft.

Ik lag met de boot in Hillegom en je liep voorbij. Spontane vrolijke bubbel! Even een opmerking en een praatje wij klikte METEEN en we waren de rest van de dag samen! En als ik in de buurt was en je 'even' zag konden we uren doorpraten. Zo wijs en lief! Rust in vrede lieverd! X