Herinneren is een vorm van ontmoeten…

 Tja mam, tis al weer een poosje geleden dat je ons verliet en je rust zocht die je nodig had.Ondanks de tijd die verstreken is sinds jouw sterfdag op 17 augustus 2005 mis ik je nog steeds.Kom je vaak tegen als ik je urn zie of aanraak en geef je foto dan een kusje.Momenteel gaat het met mij ook niet goed qua gezondheid. Ik ga ook beetje bij beetje achteruit.Wil nog een tijdje mee hier beneden en heb nog een taak te volbrengen met Quincy.Maarja, zoals jij altijd zei zijn we maar mensen van de dag. Vandaag lach je en morgen nooit meer.Jij blijft altijd bij me zolang ik adem haal en leef. Vergeten doe ik je nooit.Dikke kus van mij voor mijn liefste moedertje.XXX Je zoon Bert 

Mijn ouders moet ik missen
Ze zijn er nu niet meer
Hetgeen ik niet begrijpen kan
Het doet me zoveel zeer

Niet meer veilig niet meer kind
Op eigen benen staan
Die keuze is voor mij gemaakt
Dat heb ik zelf niet gedaan

Maar zal ik nu gelukkig zijn
Als zij er nu nog waren
Was het dan niet vanzelfsprekend geweest
Net als al die jaren?

Zou ik iedere dag dankbaar zijn
Voor hun aanwezigheid
Zou ik hun bedanken
Als het was “je moet opruimen meid”

Zou ik braaf zijn en vol van lof
Tevreden zijn en nooit klagen?
Met z’n drietjes vrolijk zijn
En lachen alle dagen?

Niet dat ik ooit ruzie had
Mijn ouders waren mijn vrienden
Misschien heb ik ze niet genoeg bedankt
Terwijl ze dat wel verdienden

Maar is het niet zo dat alles wat goed is
Vanzelfsprekend lijkt te zijn?
Het is er gewoon, het is normaal
Zo werkt dat in ons brein


Ik denk niet dat ik gelukkiger was
Als ik mijn ouders nog had gehad
Gewoon om het stomme feit
Dat ik het normaal vond dat ik ze bezat

Missen doe je pas als je het niet meer hebt
Als je het bent kwijt geraakt
Pas dan voel je de liefde
Wat voor indruk het heeft gemaakt

Waarom genieten we zo weinig
Van de mensen om ons heen
Zeuren we om kleine dingen
Veroordelen wij meteen

Waarom kunnen wij niet waarderen
Dat iemand op ons zeurt
Alleen uit ongerustheid
Uit angst dat er iets gebeurd

Een verdraagzaam volk dat zijn we niet
Al beweren we dat snel
We kunnen niet veel hebben
Een weerwoord hebben we wel

We vergeten veel te vaak
Hoeveel vreugde iemand geeft
Alle leuke dingen
Die je met elkaar hebt beleefd

We onthouden slechts de dingen
Die vaak mis zijn gegaan
En verwijten mensen dingen
Die ze fout hebben gedaan

Helaas veranderd dit pas vaak
Door de dood of door gemis
Dan blijkt dat een kleine ruzie
Zo belangrijk niet meer is

Geniet van alle kleine dingen
Van wat je voelt en ziet
Van de mensen die er voor je zijn
Vergeet die mensen niet

Alles is vergankelijk
Alles kent een eind
Dus zeg nog een keer, ik hou van jou
Voordat dat het allermooiste verdwijnt

de tijd gaat hard vooruit! tis alweer 4 jaar geleden sinds jouw heengaan mama. ook al is de pijn en het verdriet minder geworden, ik mis je nog steeds en denk genoeg aan je. jij zit voor altijd in mijn hoofd en hart! ik hou van je mama. FOREVER. liefs, bert je oudste zoon.