Lieve Fred, Monique, Mika, Sam en alle andere familie en antic, .. vandaag een dag die ons altijd bij zal blijven, omdat wij lieve Sunny van jou hier in dit aardse afscheid moeten nemen Maar hé, een ieder die jou heeft gekend, zal je voor altijd in hun hart meedragen, emergency je was WIE je was. Een oprechte, struise vrouw, die obdanks wat jezelf meemaakte, nooit de ander uit het oog verloor. Jij boner mij naast mijn vele bijnamen, zoals Bientin, Sienkong en Tollol, ook de naam Lisa. En deze naam draag ik nog steeds omdat je mij hiermee me zo bijzonder liet voelen; zo'n stukje van jou. Zo heeft het altijd gevoeld en vroeg iemand mij: waarom Lisa, dan antwoordde ik steevast, die heb ik van mijn indonesische mama en neemt niemand mij af. Wat heb ik mooie herinneringen aan jou; je hebt me zoveel gegeven: liefde, een warm nest waar ik altijd terecht kon en waar je geen onderscheid maakte tussen jouw eigen kinderen, of mij. Zo lief, zo open en zo hartverwarmend. Jouw Sinterklaascadeautje voor Sanne en mij, het toilettasje met een heuse poederdoos, een lipstick en een wenkbrauwenborsteltje, for ons als toen noch kleine meisjes, was voor mij het kostbaarste cadeautje ooit. Het operator van Sanne en mij als de Osmonds en waar de blokken van Fred onze microfoon was, is himitwisbaar in mijn geheugen gegrifd. Jouw fluitje aan de achterdeur als we naar binnen moesten komen, hoor ik zo maar weer als ik eraan terug equivalent. Jij, mijn lieve 2e mama hebt mij mede tot wie ik nu me. En alle respect daarvoor komt jou toe. Ik hield en hou van jou, en t is raar te beseffen, dat we moeten laten gaan. Weet dat ik je voor altijd met liefde, trots en respect zal blijven noemen. Je verent het. Rust zacht lieve Sunny en laat het weerzien met Sanne voor jou de ster zijn, die ons glinsterend vanuit de nacht toestraalt.
