Herinneren is een vorm van ontmoeten…

ik wens familie.en.nabestaande heel veel sterkte in.deze.moeilijke.tijd

De eerste keer dat ik jou ontmoette was meteen duidelijk dat je bijzonder was, en ik vond je geweldig.

Voor een filmpje was ik op zoek naar een leerling om interviews af te nemen op een evenement. Een collega stelde jou voor. Toen ik je opzocht schoot je meteen vol enthousiasme in je rol: Ik vroeg of jou leuk leek om mensen te gaan interviewen. Je reageerde door met je hand als fictief microfoon gelijk wat vragen op mij af te vuren. ‘Bedoelde je zo?’ zei je. Ja precies. Nailed it.

Ik had me geen betere leerling, sterker nog, ik had me geen beter persoon, kunnen voorstellen om mee samen te werken tijdens het evenement. Ook al vond je het spannend, deed je het geweldig. Je was geduldig, volhardend, beleefd, behulpzaam, en had er ook zichtbaar plezier in.

Ik trof je regelmatig in de gangen van X11, waar je altijd een leuk praatje maakte, en ook in de les toen ik een filmproject mocht begeleiden. Je zat altijd vol ideeën en enthousiasme, en je wilde ook graag weer meewerken aan een filmpje, maar helaas is dit nooit gebeurd. Ik ben dankbaar dat ik jou heb gekend, en in ieder geval dat ene filmpje met je heb mogen maken. Dat zal ik voor altijd koesteren.

Wat was jij een bijzondere leerling, dat was me de allereerste les die ik je gaf meteen duidelijk: lief, zorgzaam, zachtaardig. Je hield ontzettend van taal. Je kon dan ook geweldig goed schrijven en je had een sterke eigen mening. In jaar 1 schreef je een prachtig gedicht over de liefde dat je voordroeg voor de klas. Dat vond je best een beetje spannend, maar je deed het toch maar mooi. We deelden een grote passie: lezen. Ondanks dat we allebei van heel andere soorten boeken houden, konden we er toch fijn over praten. Wanneer je klaar was met een opdracht, zette je vaak je koptelefoon op en dook je in je boek. En af en toe hoorde ik je dan grinniken om een grappig stukje dat je las. Dit zijn mooie herinneringen aan jou die altijd zullen blijven.

Sverre, ik ben ontzettend dankbaar dat ik je twee jaar Nederlands heb mogen geven. Je zult enorm gemist worden.

Ik wens jouw ouders, zus, familie, vrienden en klasgenoten heel veel sterkte en kracht toe.

Vanochtend stond ik in de haag met een blauwe bloem voor jou. Je bent zo geliefd en wordt zo gemist. Wat een geluk dat ik je kende, oud en nieuw met je mocht vieren, mee mocht een weekend kamperen. Ik leef intens mee met je ouders en andere familie en vrienden in hun weg te leven in een leven zonder jou, al ben je er toch altijd een beetje bij in een warme zachte herinnering.
Dag lieve Sverre. ❤️ Ook namens Abe en Pablo, Ciske

Lieve Sverre,
Ik vind je energie mooi, zacht, gevoelig en puur. Een gemis voor de wereld. In gedachten ben ik bij je. Veel liefs en sterkte voor jou en je dierbaren.

Een zachtaardige, behulpzame, ambitieuze en lieve jongen, met creatieve ideeën.
Je stond altijd liefdevol open voor anderen. Als iemand hulp nodig had stond jij voor hen klaar.
We zullen je missen maar nooit vergeten.

Lieve Sverre,
Het was mij meteen duidelijk: jij bent bijzonder. Je viel mij op door je zachte uitstraling die je gevoelige aard liet zien. Jouw interesses waren ook bijzonder en je enthousiasme puur.
Ik ben dankbaar dat je bij ons was!