Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Toevallig kwam ik dit tegen; ik zat zelf in de tweede klas toen dit gebeurde, en heb het van zeer dichtbij meegemaakt. Wat goed dat er na zoveel jaren nog aandacht voor is, zeker omdat de mensen die het destijds hebben meegemaakt het nooit zullen vergeten.

Ontroerend, weer even terug in de tijd. De rillingen liepen over mijn rug bij het zien van het filmpje en bij de gedachten over de vermissing en de brute moord, 7 jaar geleden. Ik zat zelf pas in de brugklas toen dit gebeurde. Maar elk jaar in januari als er weer een jaar voorbij was en er bij het monument in de hal weer een kaars brandde, gingen mijn gedachten weer terug en verbaasde ik me hoe snel de tijd voorbij gaat. Gelukkig is ze nog niet vergeten en dat moeten we zo houden.

..mijn moeder liet mij zojuist een artikel in het AD lezen, er was een in memoriam filmpje gemaakt over Sybine Jansons.. Mijn gedachten gingen weer terug in de tijd. Zelf zat ik in de eerste klas op het Revius Lyceum toen ik vernam dat Sybine werd vermist, wat een onzekerheid al die opeenvolgende weken.. Het initiatief om Sybine op deze manier nogmaals te herdenken en ook de leerlingen die nu op het Revius zitten te laten weten voor wie het monument is, vind ik enorm mooi. Ik was er in ieder geval weer even stil van..

Mooi in beeld gebracht en goed dat de betekenis van het monument opnieuw onde de aandacht gebracht wordt. Na zoveel jaren is het nog steeds zeer aangrijpend.

Het was ontroerend. Het geeft aan hoe hard de klap bij leerlingen; docenten en bestuur van het Revius is aangekomen. Een compliment voor Roos dat zij hieraan heeft meegewerkt. Hoewel het verdriet voor Hanna en haar ouders nooit zal verdwijnen moet het een troost zijn dat nog steeds velen, ook in Maarn, Sybine niet zijn vergeten.