Sylvia van der Molen werd geboren in Lachendorf Celle Duitsland op 1 oktober 1967. Sylvia was werkzaam bij Ziggo Groningen als Call Agent. In 1986 ontmoette ze haar partner Koos van der Molen. Sylvia en Koos trouwden in 1992. Haar vrije tijd besteedde ze graag aan Buldoggen houden en shows. Op sportief gebied stak ze haar energie in Fitness/cardio. De laatste woonplaats van Sylvia was Weener.

Laiverd,
Mijn lieve vrouw, allerliefste mama van Sascha en Thomas; ik kan zoveel over je vertellen, waar zal ik beginnen……….? hieronder doe ik een poging:
Je bent en was gewoon ontzettend lief, je was er altijd voor iedereen en nu staan we hier in het crematorium met onze vrienden, familie, kennissen en collega’s om voor altijd afscheid van jou te moeten nemen.
Tis zooooooo oneerlijk om je nu al te moeten laten gaan, jij die nog zo volop in het leven stond.
Mijn leven met jou was fantastisch, we lieten elkaar vrij en hadden er nooit woorden over. Ons leven werd nog mooier met de komst van onze kanjers Sascha en Thomas.
Als ik op je FB pagina kijk en lees wat iedereen over jou schrijft…….je bent voor velen een rode draad in hun leven.
Wat was je een bijzonder mooie vrouw, niet alleen omdat je een warm en gezellig mens was, maar ook recht voor z’n raap. Je kon scherp uit de hoek komen, je zei altijd waar het op stond. En daarbij vergat je nooit je humor.
Met veel plezier kwamen vrienden bij ons thuis in Duitsland; voor een dagje of weekend ; altijd was het gezellig en leuk. Zo ook Miranda en Vincent; wat hebben we gelachen met ons vieren. Ook gingen we vaak weekendjes weg, zomaar overal naar toe met Geert en Froukje. We hebben nog meer fijne vrienden; ik noem er een paar: Jack en Natasja, Hans en Jannie, Jan en Elly, en nog velen.
Onze buren waar we altijd op konden rekenen waren er en de feesten die we samen hadden , onvergetelijk
Je werk, ja je werk was heel belangrijk voor je, Ziggo voelde als een 2e familie en de mensen die er werken had je in jou hart gesloten.
Met elk uitje was jij van de partij. Hoe droevig maar ook hoe mooi is het om te horen dat je collega’s een stiltehoekje voor je hebben ingericht, en dat de hele week de vlag half stok heeft gehangen!
Je hebt lang een bulldoggenfokkerij gehad, je werd hiervoor aangestoken door Kathy. Zo mooi om te zien hoe jij met de puppy’s omging , je deed zelfs mee aan internationale hondenshows waarbij je vaak prijzen won. Helaas eindigde de fokkerij toen de laatste buldog overleed.
Je was echt een vrouw van deze tijd, je kon niet zonder je pc en telefoon. Direct bij het opstaan snel 3 crackers eten en dan koffie op de veranda. Vervolgens sloeg je direct aan het appen en spelletjes spelen; Word feud en Candu crush; jaaaa een beetje verslaafd kunnen we je nu wel noemen.
Niet alleen wij maar ook veel familie en vrienden gaan jouw humor zo missen. Daarnaast was je ook erg zorgzaam; hoe laat het ook was, jij stond altijd klaar voor een ander. Zonder vooroordelen hoorde jij iedereens problemen aan; je straalde daarbij warmte en vertrouwen uit.
Met de jongens ging jij naar de bioscoop, maakte niet uit welke film, je had een brede smaak. Lekker kauwen op chocolaatjes; dan wel de echte van Milka he, en winegums; de gummibären! En waar je ook heen ging, je ging nooit weg zonder je labello en tandenstokers!
De laatste tijd was je veel aan het breien; je begon vol moed met sokken voor mij (Koos), helaas lukte het niet die stomme hakken er goed in te krijgen waarna je besloot van de mislukte sokken een sjaal te maken, die lukte wel en zal ik altijd dragen!
Het vest dat je nu aan hebt op weg naar het hiernamaals heb je ook nog zelf gebreid.
We hadden nog zoveel plannen voor de toekomst; ons 25 jarig huwelijk volgend jaar mei en jou verjaardag zouden we samen op Curaçao gaan vieren…. Ome Joop en Tante Karstien opzoeken die altijd tegen je zei: “Ja mien engeltje” .
En oma worden, dat leek je ook zo leuk……
Door die vreselijke K.. ziekte kan dit allemaal niet meer doorgaan, maar wat zijn we trots op jou hoe jij met je ziekte bent omgegaan. Hoe oneerlijk ook, jij blijft voor altijd in ons hart. Ik ben blij en kan met het diepst uit mijn hart kan ik vertellen aan ieder die het horen wil dan ik jou ontzettend dankbaar ben en blij ben dat jij mijn vrouw was en een super moeder was voor Sascha en Thomas die tot het laatst bij je zijn geweest….
Ik zie dat mensen op FB reageren met: Dit is Gods wil…….Als dit zo is, dan heeft hij er helaas geen rekening mee gehouden dat dit niet de wil is van jou, mij, Sascha of Thomas!
Lieve Sylvia, we moeten maar zo denken: daarboven hadden ze vast engeltjes nodig en de keuze is helaas op jou gevallen.

Voorts wil ik alle mensen bedanken die ons in deze moeilijke tijd gesteund hebben, Opa en Oma, Jack en Natascha, Peter, Lia, Jannie en Johanna, Hans en Jannie en kids. Daisy Geert en Froukje, maar kan nog wel doorgaan om vele vele vrienden te bedanken
Ook het UMCG heeft ons op alle fronten gesteund en bijgestaan in deze moeilijke tijd, bij deze een grote lof naar alle medewerkers die er voor ons waren.
Laiverd, je bent en blijft niet alleen voor mij maar voor velen een vrouw uit duizenden, ik ga je enorm missen….. dag mien Tuut, hou heel veel van je
xxx


Op maandag 21 november 2016 is Sylvia van der Molen overleden. We zullen haar missen en met veel liefde aan haar blijven denken.