Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Tazίa Koning

07-06-200524-02-2019
      De mooiste bloemen worden als eerste geplukt.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 80
        Corine

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Corine - Weesp

        28 november 2020

      • Tazia
        reactie 79   |   niet OK
        Lieve Tazia,
        Ik hoor elke dag je mooie lach in mijn hoofd.
        Ik denk terug aan de liedjes en dansjes die we hadden voorgedragen aan onze ouders.
        Ik mis je zo en zal altijd van je blijven houden.

        Rosa

        Rosa - Haarlem
        4 december 2019

        Deel deze pagina:

      • reactie 78
        Elin

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Elin - Stade de Colombes 31

        6 april 2019

      • Lieve Tazίa,
        reactie 77   |   niet OK
        ‘Slechts over blijft de herinnering van hoe jij leefde op aarde, en voor degenen die er nog zijn heeft dat onschatbare waarde’

        Ik kan mij nog herinneren toen jij en Eliza in Suriname thuis bij opa Hans en oma Martha gespeeld hebben met Zoë en Keara. Er viel toen een glas op de grond die Zoë met haar elle boog had geraakt en die brak in tientallen stukjes. Jouw moeder heeft het opgeveegd en jij was zo groothartig om te opperen dat jij het was die het glas had laten omvallen. Wat is Eliza gelukkig om jou als grote zus te hebben. Een jong leven van onschatbare waarde, maar toch te kort op deze aarde. Ik zal deze mooie herinnering koesteren... Rust zacht

        Kirston - Paramaribo
        2 april 2019

        Deel deze pagina:

      • Lieve Tazia,
        reactie 76   |   niet OK
        Wij blijven altijd aan je denken:
        hoe je lachte, hoe je onze namen kende en ons herkende ook al zagen we elkaar niet heel veel. Jij had een speciale gave om vrienden te herkennen en met een ontwapende vriendelijkheid erop af te stappen.
        Ook jouw speciale naam blijft bij ons, jij was, bent en blijft een uniek meisje. We blijven van jou, Sandra en JP en Eliza altijd houden.

        Josette en RJ - Amsterdam
        22 maart 2019

        Deel deze pagina:

      • reactie 75
        Sophie

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Sophie - Zaandam

        19 maart 2019

      • Wat woorden voor Tazía...
        reactie 74   |   niet OK
        Wij kennen Tazía vanaf haar zesde jaar. Dat was namelijk het moment dat Eliza en Lucy bij elkaar in de klas kwamen en eigenlijk vanaf dag 1 vriendinnetjes werden.
        Ik de loop der jaren hebben we een aantal fijne momenten met elkaar mogen meemaken. Ik denk hierbij uiteraard aan de knallende kerstvieringen bij jullie thuis waarbij alle vriendinnen werden uitgenodigd. Natuurlijk was er altijd een moment dat Tazía een kerstlied zong.

        Een dagje mee met jullie op de boot! Wat hadden we prachtig weer!! Lekker zwemmen en zonnen.. echt top! Daarna een hapje eten met z’n allen in Muiden. Toen we terugkwamen bij de boot bleek alleen dat de sluis al gesloten was.. We konden niet meer terug naar Amsterdam met de boot. We belden zelfs de sluiswachter op.. maar hij was onverbiddelijk. We moesten met de taxi terug naar huis en de volgende ochtend kon Janpieter weer met de taxi terug om de boot op te halen…

        Bij jullie lekker barbecueën in de tuin en samen muziek maken (Tazía, Janpieter en Marcel) terwijl de rest op de trampoline sprong en de reuzekonijnen om ons heen dartelden. Ik weet nog hoe mooi je het nummer van Bruno Mars zong.

        Die keer dat we er achter kwamen dat we niet zo ver van elkaar vandaan zaten in Frankrijk! Wij reden met de auto door de bergen van onze camping naar die van jullie. We zwommen heerlijk in de rivier en aten ’s avonds in het restaurantje van het dorp. Het was allemaal veel te gezellig en veel te laat reden we weer dat hele end door de bergen terug naar onze camping. Zonder te overdrijven: dit was de allerleukste dag van die hele vakantie!

        En zo kan ik nog wel meer momenten bedenken: de middag in het Olympisch Stadion waar Lucy en Eliza mochten voetballen voor het schooltoernooi, die keer dat we je zagen op het Berlage tijdens de open dag. Je stond daar te zingen met de schoolband (en ik maar foto’s naar Sandra sturen!). Of Eliza aanmoedigend langs de lijn van TOS! Wat was je fanatiek!

        Lieve Tazía: de laatste keer dat ik (Susanne) je zag was ongeveer een week voor de vakantie naar Oostenrijk. Je fietste langs ons huis, door de regen. Ondanks die regen kreeg ik natuurlijk een vrolijk ‘hallo’ met een stralende lach. Dit korte moment omschrijft heel treffend hoe ik jou altijd zal herinneren: een sociaal, stralend meisje met haar hart op de goede plek. We zullen je missen… en we zullen er hier altijd zijn voor jouw lieve familie.

        Lieve Eliza: een speciaal woord voor jou. Weet dat je altijd welkom bij ons bent en dat wij (Lucy) jou graag willen steunen en er voor je willen zijn. Wat heb je prachtig gesproken in de kerk. Recht uit je hart, mooie herinneringen aan jouw lieve zus. Een extra dikke kus voor jou!

        Veel liefs van Lucy, Jay, Julian, Marcel en Susanne


        Susanne - Amsterdam
        16 maart 2019

        Deel deze pagina:

      • reactie 73
        Chantal

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Chantal - Amsterdam

        10 maart 2019

      • reactie 72
        Eliza

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Eliza - Amsterdam

        10 maart 2019

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 71   |   niet OK
        Lieve Tazia,
        Het moment, dat wij je voor het eerst leerden kennen, herinner ik me nog goed. Je kwam bij Emmy logeren. Sinds dag 1 in de brugklas waren jullie dikke matties. Ik vond dat stoer van je, want logeren bij mensen die je niet kent, is toch even spannend. Je was tenslotte nog niet eerder bij ons thuis geweest. Wat vonden wij je leuk, en gezellig, en wat was je grappig. Ik was onder de indruk van jouw relaxtheid. Alsof je al jaren bij ons over de vloer kwam. De manier waarop je je verhalen met ons wilde delen. Je openheid en vooral, je gulle lach. Zo authentiek en zo jij. Die klinkende lach samen met jouw pretogen zullen me altijd bijblijven. En vooral in combinatie met de lol die je had in het leven. We vinden het zo intens verdrietig, dat de wereld slechts 13 jaar heeft mogen genieten van jouw prachtige stem, je lach, je positiviteit en zo veel meer. Maar man, wat heb jij alles uit het leven gehaald wat mogelijk is geweest op zo'n jonge leeftijd. Zingen, turnen, schrijven, reizen, plezier maken, je eigen talenten ontdekken. Je hebt veel van het leven geproefd en prachtige en dierbare herinneringen kunnen maken samen met je ouders, zusje en heel veel andere mensen, die graag bij jou waren. Zo fijn, dat we je hebben leren kennen. Zo onverteerbaar dat je niet langer in ons midden bent. Zo dankbaar, dat je zo'n fijne en lieve vriendin voor Emmy bent geweest. Rust zacht, lieve Tazia. We missen je.
        Kus, Rendy
        Marty, Emmy, Lilly & Thijs

        Rendy - Amsterdam
        9 maart 2019

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.