Theo herinner ik als een ontzettend actieve man. Veel ondernemend. De laatste jaren nam dit slechts iets af. Theo was geen man van stilzitten. Altijd bezig. Altijd op pad. Dan in april gebeurd dat waar we altijd al wat voor vreesden. Theo krijgt een hartinfarct. Vanaf dat moment was Theo niet meer de Theo die hij was. Hij wilde nog wel maar kon niets meer. Steeds meer dingen ontglipten hem uit de vingers. Na zijn nachtelijke val op het toilet belande Theo in het ziekenhuis. Daar zag ik hem meer en meer achteruit gaan.
Theo ik heb mooie herinneringen aan jou gehad. We hebben samen met Vincent en Ida veel gefietst. Samen bij Stroomberg met z'n drieËn een pilsje pakken. Het is helaas voorbij.
Theo ik ben blij jou gekend te hebben als een vriend.
Dank!

Alex