Ik leerde Theo kennen via mijn werk. Dat is zo'n 27 jaar geleden. Hij was een bevlogen directeur van SIKO. Betrokken bij al het personeel. Zijn warme glimlach en optimisme zijn blijvende herinneringen. Ook zijn gedrevenheid en betrokkenheid bij zijn clubje Feyenoord.
Theo, rust zacht! Familie en nabestaanden heel veel sterkte.
Arjan in 't Ven

Beste Theo, wat schrok ik van het lezen van de rouwadvertentie op linked in! Mijn herinnering aan jouw is onze kamelenrit in Marokko! 😜
Ik kreeg nog een hele leuke foto’s van je die toen ik werkzaam was op ‘t Meesterwerk op mijn kamer heeft gehangen! Rust zacht Feyenoorder!

Beste familie, van harte gecondoleerd met het overlijden van Theo.
Vele jaren gelden hebben we samen een studiereis met de bestuurders uit het werkveld en wij van de pabo gemaakt, De inhoud weet ik niet meer, maar met Theo heb ik en velen met ons, een fantastische reis gehad. Hij was de gangmaker, was attent, kon ' buiten de lijntjes kleuren' , waardoor ik daar nog steeds met veel plezier aan terugdenk.
Heel veel sterkte om dit enorme verlies te verweven in jullie levens.

Beste Carla en nabestaanden van Theo Riemersma,
een groot verdriet voor jullie, om verder te moeten zonder man, vader, vriend.....
wij wensen jullie hiermee heel veel sterkte en kracht.
stay strong,

Elsa Cruz en Jeroen van Schouwen

Wat een schok toen ik hoorde van zijn overlijden. Gecondoleerd Carla, kinderen en kleinkinderen. Wat een gemis voor jullie.
Graag degelijk nog even mijn leuke herinnering aan hem. Hij was nog al eens op school voor een vergadering. Liep dan graag mijn klas in, zette de hele boel op zijn kop. Had erg veel lol met de kinderen en ging vervolgens vergaderen. Het kostte best even tijd daarna om ze weer aan het werkte krijgen.
Hij genoot, ik ook al zuchtte ik ook wel eens.
Sterkte en kracht om verder te gaan.
Henriette

Beste Theo,
als goede vriend van Daniël schrok ik mij kapot van zijn bericht vorige week maandag 13 juli. Als vriend van Daniël heb ik Theo 20 jaar geleden leren kennen rondom wedstrijden van Feyenoord en later ook op verjaardagen.
Theo was altijd onnavolgbaar, het ene moment een grap en een grol en het andere moment bloedserieus.
In de loop van de jaren hebben Theo en ik een band gekregen. als we elkaar spraken was er oprechte interesse in elkaars leven en hoe met je ging.
Het voelt onwerkelijk dat je er niet meer bent. Je zult enorm gemist worden door al je naasten. Ik zal als vriend van Daniël warme herinneringen koesteren aan de momenten in de Kuip, de gesprekken tijdens verjaardagen en de mooie verhalen over jou als vader en opa.

Heel veel sterkte Carla, Nienke en Marc, Bastiaan en Hanneke, Daan en Mijke en kleinkinderen.

Oom Theo, ken ik natuurlijk via mijn vader die een hele goede vriend van hem was. Al toen ik jong was gingen we naar oom Theo en Tante Carla. Eerst in het oude huis die een enorme achtertuin had met daarnaast een schoolplein. Ik kan mij niet herinneren of het schoolplein nu ook van oom Theo was. Ik herinner mij een kerstfeest met een strik bovenaan de boom. Wat ik maar niks vond overigens. Toen ik dit uitte als klein meisje heeft oom Theo daar vast commentaar op gehad ;). Ook herinner ik mij de vele keren dat ik met mijn moeder naar de schoenenwinkel van tante Carla ging. Na verloop van tijd verhuisden zij naar Zuid. Volgens mijn vader werden Oom Theo en Tante Carla hierdoor direct vage kennissen, want je ging toch niet op Zuid wonen ;)
Hier trok oom Theo zich natuurlijk terecht niets van aan en mijn vader meende er ook vrij weinig van. Ik denk zelfs dat hij eigenlijk jaloers was want nu woonde oom Theo náást de Kuip. De concerten waren te horen maar een van mijn meest levendige herinneringen was toch wel de keer dat we daar voetbal gingen kijken. De goals die gescoord werden waren eerder te horen dan te zien op het scherm. Niet dat oom Theo het zag want die ging standaard op de gang staan wanneer het spannend werd. Tante Carla verzuchtte dan ook dat ze blij was dat wij er waren, zo zat ze tenminste niet alleen naar het voetbal te kijken.
Opdrukken tijdens een hernia, want die had hij toch al en altijd grapjes maken. Ik heb hem toen ik ouder werd steeds minder gezien maar hij ging nog wel goed om met mijn ouders. Ik heb hem ook wel eens om hulp gevraagd toen ik uiteindelijk zelf de onderwijs kant op ging. Wat ik vooral niet zal vergeten is de onwijze humor die deze man bezat. Ik genoot altijd van alle verhalen die mijn vader vertelde over de van de Boom tijd. Ik heb ook gezien dat Theo een enorm slimme man was wat hij erg goed kon verstoppen door soms de gekste dingen uit te halen. Maar hij zag veel en wist nog meer. Ik ben verdrietig voor de mensen die hij achterlaat. Voor tante Carla die ineens alleen is. Voor zijn kinderen die een enorm toffe vader gaan missen, het feit dat hij er niet bij zal zijn wanneer zijn kleinzoon mogelijk ooit in de marathon zal meelopen, en voor alle mensen die hem een vriend mochten noemen. Oom Theo zal nooit helemaal weg zijn. Zolang wij hem blijven herinneren zal hij er altijd zijn.
U zult gemist worden oom Theo.
Heel veel liefde
Miranda Koster

Theo laat een enorme leegte achter binnen het Rietveldcomplex, als bewoner en buur van iedereen, maar ook binnen het bestuur van de VvE is er een enorm gat gevallen.

Ik ( Ed ) kon wel opschieten met zijn manier van leiding geven als voorzitter . Lekker kort en niet lang van stof zijn of oeverloos zitten zeuren of terugkijken naar het verleden.

Als bestuur moeten verder met de problematiek in het pand en zonder Theo zal dat voorlopig niet gemakkelijk zijn. Maar we moeten door…….

We herinneren ons Theo ook van de vergaderingen van de vereniging van eigenaars lang geleden in Restaurant Malakka. We begonnen dan om 20.00 uur en waren rond 22.00 uur klaar. Het personeel was al naar huis en alleen de heer Wong was er nog. Ik ( Ed ) ging achter de bar staan, biertjes tappen en in die tijd werd er nog wel eens een jonge jenever gedronken door de wat ouderen binnen ons complex. Theo stond aan de andere kant van de bar. Vertel de ene mop na de andere en had een grote schare lachende mensen om zich heen. Dat soort momenten zullen me altijd bij blijven als ik aan Theo denk. Zo rond 2 uur ’s nachts, 4 uur na het beëindigen van de vergadering, sloten we af en liepen waggelend naar huis. De andere morgen met een kleine kater naar het werk.

Theo en wij, waren ook diegene die aan onze kant van het complex op zondag de vlag van Feyenoord hesen. De rondleidingen van Theo met kinderen in de Kuip waren hoogtepunten voor hem, maar ook baalde hij als de kinderen niet op het gras van de kuip mochten lopen of geen speler van 1e team hadden gezien.

Wij gaan een prachtige vent missen binnen ons complex.
Carla, als wij als bestuur of als buur iets voor je kunnen doen, dan hoef je dat alleen maar aan te geven.

Wij wensen iedereen heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Ed Schoolderman & Yvonne Hitzert