Dag Theo, grote vriend,
Wat ben ik ontzettend geschrokken en verdrietig. Jacomine belde met het vreselijke bericht. Ik kan het nog nauwelijks bevatten. We spraken elkaar onlangs nog en hadden, zoals altijd, weer veel lol.
Kan me nog goed herinneren dat we elkaar in 2004 leerde kennen bij de MBA-opleiding in Buren. Veel geleerd en gelachen. Daar is onze vriendschap ontstaan. Tijdens de studie hebben elkaar steeds gemotiveerd om de gang erin te houden. Samen haalden we de eindstreep.
Na de studie zijn we elkaar niet meer uit het oog verloren. Je was altijd in voor een goed gesprek. Enthousiast sprak je over je gezin, werk, bridgen, tennissen, toeren met de motor en mooie vakanties. En als je kon helpen, dan deed je dat met veel plezier. Je was een steun voor velen. Intens triest dat Jacomine, Anoek, Koen en veel anderen jou moeten missen. Zo onwerkelijk je nooit meer te spreken en te zien.
Dank je wel voor jouw vriendschap, hartelijkheid, humor en wijze raad. De warme herinneringen koester ik voor altijd in mijn hart.
Jacomine, Anoek en Koen, ik wens jullie alle sterkte en kracht.
Groet,
Ronald