Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Tini den Heijer-Mol

24-01-194907-04-2011
      ... WEET DAT JE NOOIT ZAL ZIJN VERGETEN ...

      Tini is donderdag 7 april 2011, een mooie lentedag, rond 18.30 uur thuis in Halsteren overleden.

      De laatste maanden en weken zijn meer dan zwaar geweest - het einde kwam niet meer echt onverwacht voor haar man, kinderen en andere naasten. Maar het leven kleefde haar aan, telkens opnieuw krabbelde ze net nog een beetje weer op en door. "Ik ben niet ziek" was dan ook een slagzin die zij graag gebruikte als rabiaat tegenstander van scootmobielen, rollators, ziekenhuisbedden en wat dies meer zij.

      Ja, het was erg. Maar zij wilde niet als Zieke de boeken in en er zeker niet als zodanig uit.

      Twee van de fotootjes in dit register zijn dan ook niet zomaar geschiedenisvervalsing, maar vooral goed genomen snapshots van hoe ze was - en was gebleven. Lekker buiten, lekker bezig en natuurlijk: KIDZ !
      (in die tijd bestonden kidz! nog niet en had je dus 'gewoon' kinderen, maar dit terzijde.)

      Te herinneren hebben we een te kort, maar vol leven met kinderen, kleinkinderen, vrienden en familie, dieren, bloemen en planten, kasten vol speel- en serviesgoed. Etentjes, vakanties en uitjes, inspannen voor gezelligheid en sfeer maken. Veel zorgen maken om en altijd zorgen voor anderen. Moederen, van jongs af aan over 'de kleintjes'. Grootmoederen over meer kleintjes dan voor mogelijk gehouden. Enthousiast, moedig, optimistisch, vaart maken, verhuizen, wendbaar. Ziek of niet ziek.

      Zei ze een half jaar geleden: "Mij is ooit verteld dat ik de 40 waarschijnlijk niet zou halen. Nu ben ik al over de 60, da's al heel wat gestolen tijd ..."

      We groeten je
      lieve zus, moeder, vrouw, schoonzus, dochter, vriendin, tante, oma ...

      wat zullen we je nog veel en vaak missen.

      ***********************************************************************
      jij hebt een steen verlegd in een rivier op aarde
      het water gaat er anders dan voorheen
      de stroom van een rivier hou je niet tegen
      het water vindt er altijd een weg omheen
      misschien eens gevuld door sneeuw en regen
      neemt de rivier jouw kiezel met zich mee
      om hem dan glad en rond gesleten
      te laten rusten in de luwte van de zee
      jij hebt een steen verlegd in een rivier op aarde
      nu weet je dat je nooit zal zijn vergeten
      je leverde bewijs van je bestaan
      omdat door het verleggen van die ene steen
      de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan


      (vrij naar het gedicht van Bram Vermeulen)
      **************************************************************************************
      Contact per mail: contact.register-tini@telfort.nl

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.