Lieve familie, Lieve mevrouw van den Broek,
Wat ben ik geschrokken van het nieuws dat u er niet meer bent. natuurlijk ben ik naar uw dienst gekomen. het was fijn om op deze manier mijn laatste groet aan u te doen. bijzonder om te zien dat ik voorbij kwam in de foto's over uw leven. uw laatste wens sprak u aan mij uit en het is gelukt om deze in vervulling te laten gaan. nog bijzonderder was het om het niet alleen te regelen voor u maar om ook deel te mogen zijn van uw ballonvlucht. samen met uw familie heeft u genoten. op uw verzoek had ik nog wraps met heksenkaas mee genomen. een lekkernij waar u echt van kon genieten. dat zag ik ook wel als mijn taak, als medewerker bij de dagbesteding van Zuiderhout, u te laten genieten. want het leven was voor u soms niet prettig, door uw parkinson werd u belemmerd in uw doen en laten. gelukkig kon u zeer goed aangeven wat u wilde. als we iets vroegen en u zei niets, dan was dat ook duidelijk. al snel merkte ik dat u een vertrouwen in mij had. wanneer u naar de dagbesteding werd gebracht groette u mij altijd. ik zorgde dat uw vaste plekje aan tafel vrij was, en hielp u aan tafel. want u was niet te spreken over de vele, vaak onbekende gezichten aan uw bed. zij wisten niet op welke manier u het prettig vond om geholpen te worden en daarom kwam u nog wel eens in een rolstoel bij ons binnen. dan moest ik weer uitleggen dat u dat echt niet prettig vond en met de rollator gebracht wilde worden. als de ochtendzorg niet naar uw wens was geweest merkte ik dat de rest van de dag. het was moeilijk om u uit dat vervelende gevoel te halen. maar met een luisterend oor, aandacht en liefde kwam het vaak goed. Wanneer u s' ochtends bij ons binnen kwam was het eerste dat u wilde, nadat u net zat, naar het toilet. ik vond dit vaak wat vervelend want u had dit ook aan de zorgmedewerker van zojuist kunnen vragen. maar u wilde door ons, en vaak dacht ik specifiek door mij, geholpen worden. ik begrijp dat ook wel. ons kent u en wij hebben meer tijd voor u dan de zorgmedewerkers op de afdeling. ik merkte dat u vaak vroeg aan mij om naar het toilet te gaan, terwijl er ook een collega was waaraan u dat kon vragen. eenmaal op het toilet kwam er altijd een persoonlijk gesprek. het was ons moment om even samen te zijn. u vertelde over die vervelende zorg of de irritaties mbt medeclienten. want ja, die waren er. en dat begreep ik ook. want u was niet op uw plaats bij de dagbesteding. alle clienten hadden een ziekte in hun hoofd maar u niet. bij u zat de ziekte in uw lichaam. u hoorde niet thuis in deze groep. helaas kon ik daar weinig aan veranderen. ik kon u alleen maar begrip tonen en er samen met u het beste van maken. en dat deden we! samen hebben we een prachtige schaal huzarensalade gemaakt in de zomer. uw dochter heeft nog twee prachtige schalen gebracht, speciaal voor de huzaren. u gaf tips en aanwijzingen en wist precies hoe we dit het beste konden aanpakken. op het boodschappenlijstje kwam ook slagroom te staan. ik begreep niet waarom maar u had het over een sausje. eenmaal bezig begreep ik waarom we slagroom nodig hadden. het was heerlijk, en ik had weer iets geleerd.
maar we konden u ook verwennen met zachte appeltjes. appeltjes uit de magnetron met suiker en kaneel. u genoot hier enorm van. en natuurlijk de eerder genoemde wraps met heksenkaas. heerlijk om iemand te hebben die zo kan genieten. ook belde u wel eens naar uw dochter en bestelde worstenbroodjes voor de groep. die kwamen dan van de beste worstenbroodjesmaker uit nederland, die toevallig in teteringen zat.
samen hebben we ook veel op de tablet gepuzzeld. u was echt een moderne oma. lieve To, wat heb ik toch van u genoten. maar wat heb ik me soms ook geïrriteerd. bijvoorbeeld tijdens de middagmaaltijd. het was dan spitsuur en vaak stonden we alleen op de groep van zo'n 8 clienten. maar mw van den broek was duidelijk aanwezig. de appelmoes moest in de koelkast, het vlees moest gesneden worden, de portie was vaak te groot (dus deelden we bijvoorbeeld vaak de lasagne), het water moest in een dun glas zodat u het op kon tillen, en het servet moest onder het bord en uw stoel moest aangeschoven worden. ook wilde u zout, iets wat we nog wel eens vergaten. maar u riep dan om zout, terwijl u nog niets eens geproefd had of het wel nodig was. maar vaak was het wel nodig want ik heb vele klachten namens u verzonden aan de keuken. nu had ik geen enkel gevoel dat daar ook maar iets mee werd gedaan, maar dat terzijde. uw klachten waren wel terecht. aardappels en groenten waren vaak te hard. eten was soms wat koud en de porties vaak te groot. soep wilde u niet. en ook de toetjes werden veranderd in fruit. maar dan geen blikfruit maar vers fruit. kwam er dan toch blikfruit dan werd het terug gestuurd. ook wilde u graag een keer ander fruit dan de standaard sinaasappel, appels en bananen. maar helaas, daar werd niet naar geluisterd door de keuken medewerkers. ook ben ik nog een tijd bezig geweest om een zacht gekookt eitje te verzorgen in de ochtend. jeetje wat een gedoe. een klein verzoek maar helaas niet mogelijk. ook een hard gekookt ei was niet mogelijk. (zacht kon niet ivm bacterien oid.) dan een verzoek indienen voor ander brood. want het standaard bruin en wit kwam uw neus uit. u wilde brood met zaden en pitten. maar ook dat was niet mogelijk. het deed me zeer, dat uw kleine wensen niet gehoord werden. een van de vele redenen waarom ik niet fijn werkte daar. net als u stoorde ik mij daar aan. Goh, wat hebben we toch veel gedeeld en ik zal vast nog wat vergeten te vertellen. maar Lieve mw van de broek, ik wil vooral zeggen bedankt. dankje voor de fijne band, het vertrouwen dat u in mij had en het vertrouwen dat u mij ook gaf om zo goed mogelijk er voor u te zijn. lieve familie, dankjewel voor het fijne contact. mw kon altijd erg genieten van jullie bezoekjes en de fijne wandelingen. iets waar wij helaas te weinig tijd voor hadden. Lieve To, wat had ik graag nog voor je gezorgd in je laatste maanden. ik heb je nog een paar keer bezocht na mijn werkperiode bij Zuiderhout. er was gezegd dat we contact zouden houden en je mij als zzp-er in zou huren maar helaas heb ik nooit iets vernomen. dit heeft me wel wat pijn gedaan. ik had graag ons contact warm gehouden maar ik kan niet vrijwillig je blijven bezoeken. daarom waardeerde ik juist zo dat ik een berichtje kreeg over je overlijden. een laatste kans om je leven te eren. een lang ziekbed is je gespaard. wat zult u gemist worden. een lieve, sterke vrouw is van ons heen gegaan. rust zacht mw van den broek, en waak over ons.
dikke kus en knuffel, Floortje
