Lieve Tom,
Het is ongelooflijk dat je er niet meer bent. Ik had je al zo lang niet meer gesproken (jaaaaaaren), tot afgelopen zomer, ik op zoek naar een stage, en jij wilde mij heel graag helpen aan een toffe plek. We hebben een aantal lange telefoongesprekken gevoerd, over logistiek, solliciteren, carrière etc, maar ook over scheiden, gezinsleven, problemen van het leven... Kortom, van alles!
Ondanks alles wat jij mij vertelde (jij had wel genoeg aan je hoofd, jeetje) heb je mij willen helpen, je hebt mijn CV gemaakt, je hebt me geholpen met brieven opstellen, ingangen geprobeerd te creëren bij bepaalde bedrijven..... Zo onwijs lief, en wat heb ik in die gesprekken ook met je gelachen, en je hebt me wat wijze dingen meegegeven. En je was oprecht blij dat ik het zo naar mijn zin heb, liefde, kind etc. Je vond dat leuke dingen om te bespreken! En ik heb jou beloofd dat jij dat allemaal ook weer zou krijgen/vinden.
Bepaalde zinnen die je gezegd hebt tijdens onze gesprekken, spoken nu door mijn hoofd... heftig & zo verdrietig.. Ik hoop nu dat je rust gevonden hebt gozer!!!!
Maar wat is dit heftig voor alle mensen die echt dichtbij je staan, die van je houden... je familie, vrienden, je kids... die jouw gulle lach en praatjes moeten missen!
Ik wil hun ook allemaal onwijs veel sterkte en kracht wensen om dit te verwerken, het verlies van zo'n mooi en dierbaar persoon.
Je afscheid was heel mooi, wat hebben je vrienden en familie dat prachtig gedaan.
Het gaat je goed gozer!!!
Liefs,
Desiree