Tonia van der Zwan werd geboren op 11 juli 1933. De laatste woonplaats van Tonia was Den Haag.

In 1933 in Scheveningen geboren als jongste van 10 kinderen
in 2016 als laatste overleden.

Ma's leven ging niet altijd over rozen, maar toch zei ze altijd “het leven is zalig”.
Ze was graag onder de mensen, had vrienden, familie en kennissen om haar heen.
Een goed luisteraar met een opgeruimd karakter.
Thuis was het vaak de zoete inval, iedereen was welkom, alles was mogelijk.
Een pleegkind Gloria, bijbeldiscussiegroepen, een kamer vol met kerstbomen voor het oudejaarsfikkie, honden (Tommy en Beertje), katten, volières met zangkanaries op kleur,
en in de Ribesstraat zelfs 2 tortelduiven.

Toen Wil werd geboren wilde ma een caravan op Duinrell en die kwam er want
ze kon hem van haar broer Wim overnemen. We hebben er bijna 10 jaar gestaan.
’s Zomers nam ze emmertjes nieuwe haring mee waar iedereen van smulde.
Gek was ze op kinderen en helemaal op haar kleinkinderen, Michael, Wesley en Melissa.

Ma was een ondernemer, een doorzetter.
Al snel had ze haar rijbewijs, ze had de eerste auto in de straat.
In die tijd werd er veel gebouwd, ze had haar kans gezien en verkocht vanuit haar autobusje
koffie, koek en zelfgemaakte soep aan de bouwvakkers.
Ze heeft gewerkt in de viskraam van haar vader in Kijkduin.
Jarenlang stond ze in de wasserette op de La Reyweg, een echte volksbuurt.
Het was zo gezellig dat de mensen soms alleen al langs kwamen voor een
bakkie koffie, ze deelden lief en leed.
Ze werkte in haar eigen voetbalkantine op de Buurtweg in Wassenaar, reed kinderen in een busje naar school, maakte bij mensen thuis schoon.
Alles pakte ze aan, ze was altijd op zoek naar “handel” waarmee ze wat kon bijverdienen.

Een oude zeeman gaf aan de kinderen uit Duindorp zwemles dus op jonge leeftijd
had ze in de haven van Scheveningen al leren zwemmen.
Ma vond het heerlijk, ze was een echte waterrat en drijven op het water kon ze heel lang volhouden. Toen ze 55 was heeft ze alsnog haar zwem diploma's gehaald.
Lezen en zelf stukjes schrijven vond ze leuk en op 63 jarige leeftijd heeft ze aan de Volksuniversiteit nog met succes 2 jaar Mavo Nederlands en Engels afgerond.
Ook luisterde ze graag naar klassieke muziek, een van haar favorieten was de uitvoering in Adagio van Albinoni door Karajan.

Het avontuur lonkte, Ma ging naar haar zus Tien in Canada en meerdere keren naar Mien in Afrika. Ze genoot van de natuur, de mensen en alle nieuwe dingen waarvoor ze altijd open stond. Later werd ze naturist en stond hele zomers op verschillende campings in Nederland maar ook over de grens.
De vouwfiets ging vaak mee want ze vond het heerlijk om fietstochten te maken.
Het plan lag er nog, om samen met haar zus Cor, naar Sjaan in Australië te gaan, jammer genoeg is dit er nooit meer van gekomen.

We hebben met Ma gelachen, ze had humor en hield wel van een lolletje.
Maar we hebben ook met haar gehuild, dit geldt zeker voor haar laatste levensfase waarin ze door Dementie steeds verder van ons verwijderde.
In 2005 ging het snel bergafwaarts en 2 jaar later moest ze worden opgenomen in het verzorgingstehuis waar ze nog 9 jaar op een gesloten afdeling hebt gewoond.

Op dinsdag 2 augustus 2016 is onze moeder, Tonia van der Zwan overleden. We zullen haar missen en met liefde aan haar blijven denken.