Ton, Marijke, Adri, Ebel, kinderen en kleinkinderen,

zojuist een indrukwekkende uitvaart bijgewoond, waarbij de speeches van Adri, Marije en Ton allemaal weer andere aspecten uit het rijke leven van Trijnie in herinnering brachten. Ik herinner me de tijd op het Snellius, op weg van school naar Aalsmeer was een uitstapje naar de Vierlingsbeeklaan zo gemaakt, en we waren altijd welkom.

Het feest na het slagen voor ons eindexamen, met alle ouders, het was uniek en onvergetelijk.

De vele gesprekken met Trijnie, prenten inlijsten voor een beurs, het huisje in Ouderkerk verbouwen, voor mij allemaal herinneringen van grote en blijvende waarde.

Toen ik járen later ging trouwen vond ik het logisch om Trijnie als getuige te vragen, en gelukkig was ze er toe bereid.

En zoals Marije in haar toespraak al zei: de basiskleur was, ook toen al, blauw.



Welmoed en Peter

Trijnie, wij noemden haar tante Tilly. Mijn lieve tante Tilly. We zagen haar te weinig. De afstand Bovenkerk - Groningen was toen nog erg ver. Maar als zij en oom Siak er waren dan was ik niet bij haar weg te slaan. Logisch dat ze mijn getuigen waren toen ik trouwde.

Fijn dat ze de laatste jaren zo goed verzorgd is en zo gelukkig was. Ik wens jullie veel sterkte met dit verlies.

Marria Bosman.