Hoi Walter,

Ik heb je in 1976 leren kennen op Mavo 'Het Lage Land' en later kwam ik je weer tegen op de Detailhandelsschool. Leuk contact gehad! Je ziet elkaar niet meer en denkt/ hoopt dat het goed gaat, dat is helaas niet het geval!

Dag lieve broer.
We zijn weer een jaar verder. Een jaar waar ontzettend veel is gebeurd. Een jaar waarin ik je nog meer ben gaan missen. Je was het enige wat ik nog had en nu heb ik niks meer. Ik voel me zo ontzettend alleen................
Kan ook met niemand praten over je gemis, omdat hier in Oostvoorne niemand meer is. Verdomme Walter

Ton, sterkte deze dagen. Het gemis van een dierbare is niet gemakkelijk, helemaal rond deze dagen.
In gedachten zijn we bij jou.
Veel liefs, Theo en Marianne.

Een moment om het jaar te gedenken.
Sterkte aan een ieder die deze dagen Walter moeten missen.

We zijn net terug van jou afscheid.het was mooie en indrukwekkende dienst.
Veel collega's vrienden en familie waren er.we wensen ton en alle nabestaanden heel veel sterkt de komende tijd.

Je stuurde mij een foto met op de motorkap 'once upon a time'. Ik zette foto's op facebook en maakte filmpjes expres verticaal omdat ik wist dat jij je daar aan stoorde.. en dan zei ik je naam erbij in het filmpje en tagde je.. En maar wachten totdat er binnen een paar minuten een reactie kwam. hihihi Die reactie komt niet meer...., maar.. elke keer als ik verticaal film hoor ik je toch, elke keer als ik een drumstel of oude auto's zie of iets bestel bij onze Alie denk ik aan jouw, als ik weer in Orlando ben geniet jij mee, want jij zit in mijn hart, voor altijd, want zo'n mooi, lief, apart, aardig persoon die Kan je gewoon niet vergeten.. vandaag komen we afscheid van je nemen Walter S. Mol-Mensink...

Kan het eigenlijk nog steeds niet bevatten dat het jongere broertje van mijn oude vriend Alex zo plotseling deze aardkloot heeft verlaten.

Wij wensen de echtgenoot van Walter en Alex, Monique, Lisa en alle andere familieleden alle kracht toe bij het verwerken van deze enorme klap

Don en Sonja Seltenrijch

in herinnering wat jullie denk ik niet weten is dat ik nooit ben vergeten!!!
in het jaar 2000 in Rotterdam heb ik mijn eigen publiek gehad!!
bij de marathon waren Walter en ton

veel sterkte toegewenst in deze zo moeilijke tijd Jan kokhuis