Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik kende Walter van de lagere school, als kind kwam ik bij hem thuis. Na de lagere school heb ik alle contact met hem verloren en hem nooit meer gezien. Toch greep het mij ontzettend aan toen ik hoorde dat hij was overleden. Pijnlijk nieuws. Ik heb veel leuke herinneringen aan hem van vroeger. Gecondoleerd aan de nabestaanden. Ronald Vermeulen.

Dag Walter...ik kende je eigenlijk alleen van naam...een naam die altijd liefdevol werd uitgesproken...Wanneer ik je op een foto zag passeren ( als onderdeel van die foto dus ), dacht ik vaak...’’wat een lieve, warme persoon lijkt hij me’’... En toen plots...’’was er een lege plek en heel veel verdriet’’. Onwerkelijk! Hoe en waarom kon dit gebeuren?
Je hebt zo’n lieve toffe vrouw en drie meiden die geweldig zijn...
waar zit de logica dat jij hier van deze aarde moest vertrekken en zovelen, die smeken om te mogen gaan, hier blijven afzien?
Je wordt kwaad omdat je het niet begrijpt en triest omdat je er niks aan kunt veranderen...
Jij waakt op de schouder van je dierbaren en dat is mooi...Maar geef hen ook af en toe eens een seintje... zij blijven van je houden!
Dag Walter...het was een heftig jaar...hou je goed aan de andere kant van de voor ons nog onbekende wereld... je blijft in vele harten verder bestaan.
Groeten Patrice Herremans.

Zo jong, zo te vroeg.
Niet te begrijpen, maar toch zo, het was genoeg.
Alleen achterblijven,
Niet meer kunnen delen.
Het is niet te beschrijven.
Het gevoel van velen.
De steun van anderen
Zal niets veranderen,
Maar omarm hun liefde
En leun op hen.
Zijn liefde blijft bij je,
Waar je ook bent.
Heel, heel veel sterkte! We zullen zijn vrolijke lach missen...

Vandaag sterke vrouwen aan het woord gezien in een zeer indrukwekkende afscheidsceremonie van Walter.
Walter was zoals vandaag te zien was in de opkomst, geliefd bij- en gerespecteerd door velen.
Annemarieke en Juultje, echt stoer om gesproken te hebben. Respect !!