Midden in de nacht, niet kunnen slapen maar denkend aan jou. Elke dag denk ik nog steeds aan jou, het brutale maar lieve mannetje, die altijd in was voor een grapje. Je had altijd zo’n stoere uitstraling, maar van binnen was je eigenlijk een hele lieve en breekbare jongen. Elke keer als ik je sprak was er wel weer iets nieuws in je leven gaande, maar bleef vaak geheimzinnig over de verhalen die je vertelde, zo hield je het interessant om naar je te luisteren.

Je liefde voor pannenkoeken, surfen en je zussen was groot. Toen ik een keertje trots een filmpje naar je stuurde dat ik pannenkoeken aan het bakken was, zei jij dat je het véél beter kon, en dat je mij het ooit nog wel zou leren. Helaas is dat er nooit meer van gekomen…

Nu zit ik hier, te staren naar mijn beeldscherm, zoekend naar woorden om mijn pijn te omschrijven. Hopelijk, terwijl ik hier zit, ben jij op een betere plek. Een plek zonder zorgen waar je kan genieten.

Ik ben je niet vergeten, je hebt nog altijd een plekje in mijn hoofd en mijn hart.

Liefs, Sef

Sterkte

Lieve famillie van Wieger,

Wat straalde er veel leven van hem af toen ik hem ontmoette op het Surfana surfkamp in 2018. Altijd enthausiast met zijn sprankelende persoonlijkheid. Hij heeft me geleerd hoe ik wél omhoog moet komen op m’n surfplank.
Op de foto zie je Wieger die in zijn natuurlijke habitat zijn spierballen showt voor de camera. We hadden net bij hem een henna tattoo gezet waar hij heel trots op was.
S T A Y S A L T Y
Lieve Wieger, in de korte tijd dat ik je kende op het surfkamp, zijn we heel close geworden. Ik zal je nooit vergeten. Voor het Surfana surfkamp van 2019 gaan we met alle mensen die er vorig jaar waren een paddle out voor je doen, in de hoop zo afscheid van je te kunnen nemen.

Wat een prachtige zoon en broer moest hij voor jullie geweest zijn. Veel geluk toegewenst.

Lisa van Overmeir