Ook wij hebben vele fijne herinneringen aan de bezoekjes ,aan en van die ,we aan elkaar brachten.
Vele gesprekken voerden wij over vakantie`s met de camper.
Wij Condoleren hierbij alle kinderen en kleinkinderen van Ton en Wil met het verlies van hun moeder
en Oma . Sterkte gewenst groet Han en Ada de Graaff

We zullen je bezoekjes gaan missen Wil. Regelmatig kwam je naar je ouderlijk huis waar wij nog wonen om even een bakkie te doen en dan weer terug naar huis te gaan. Soms zat je in een dipje maar konden we je weer vrolijk verder laten gaan als je even afgereageerd had. Echter vaak kwam je opgewekt aan. Hadden we even een gezellige babbel aan de keuken tafel met gezellig een kopje koffie en een koekje of een bakkie thee met chocolade en een koekje want die wilde je danwel beide. Soms haalde we je op om ergens heen te gaan of haalde we jou naar ons toe om bijvoorbeeld even een advocaatje te nemen en de laatste keer gezellig pannenkoek gehaald bij de strooppot. Wat heb je daaar nog van genoten en wij ook hoor. Wij zullen dat gaan missen. Ook ons loopje naar jou gaan we missen. Als we bij je kwamen moesten we met de trap want de lift was ongezond vond jij. Rust in vrede dicht bij jou grote vlam Ton.

Rose, Bas, Miriam en ( achter) kleinkind ( eren),

Gecondoleerd met het verlies van jullie moeder en oma.
Het afgelopen jaar ben ik jullie moeder en oma vaak tegen gekomen op de Kerkvaart dijk, daar waar de foto van hierboven genomen is. Altijd groette we elkaar beleefd, ik wel wetende wie zij was maar of ze wist wie ik was weet ik niet.
Zo kwamen we elkaar ook op 1 januari tegen en groette ze niet alleen maar wenste mij en m’n man ook een gelukkig nieuwjaar. Dat vond ik zo bijzonder lief.
Ze liep er altijd zo mooi met een flesje water ( of iets te drinken) in der hand. Ik zal haar ‘missen’ op de dijk....en die boom...daar keek ik altijd al vol bewondering naar , nu zal ik altijd even aan haar denken als ik hem voorbij loop!
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht aankomende tijd.
Groeten Nicolette Fluit

Ik vond het een heel mooi afscheid. Ik heb ervan genoten en visueel meegeleefd met elk woord en gebaar. Bas liet me lachen. Zo herkenbaar ook die emotie bij een afscheid. Rose, dat was een hele mooie schets en bijzonder te zien dat hoe het kan zijn om je moeder zo lang bij je te hebben. Herkenbaar dat mijn moeder (haar zus) ook "bewegend oud" wilde worden en een extra loopje naar de keuken of schuur daarom kon waarderen, tot ons genoegen om haar als "loopjongen" in te zetten. Nu is het ons eigen motto ;).
Miriam, je hebt prachtkinderen, dat heb ik al eerder gedacht maar nu kan ik het delen. Je lijkt zoveel op je moeder toen ze jong was, op een zeker moment dacht ik dat jij voorbijkwam op een plaatje maar een fractie later verraadde de leeftijd van de foto je moeder. Mijn vader heeft vaker gezegd dat tante Wil altijd zo'n "stuk" was. Ja ik kon dat ook wel zien ;)
Ik hoop dat we nog eens met elkaar afspreken, lijkt me fijn.
Lieve nichtjes, neef en aanhang, er is genoeg over wat bind en dat is mooi om te zien. Ik wens jullie verder nog veel sterkte met het dit verlies en ik denk aan jullie, dat zal ik altijd wel blijven doen.
Liefs, nicht Marjolijn.