Willem Gerrit Fontein werd geboren in Heiloo op 10 augustus 1969. Willem Gerrit volgde in Boskoop aan Tuin- en Landschapsinrichting een studie. Willem Gerrit was vanaf 2006 werkzaam bij Gemeente Zaanstad, Ingenieursbureau als Senior Projectleider. Hij had een relatie met Virginia Prada Lopez. Willem Gerrit en Virginia trouwden op 21 juni 2002. Willem Gerrit had twee zoons: Elian en Iago. De laatste woonplaats van Willem Gerrit was Zaandam.

Mijn tweelingbroer Willem Gerrit (roepnaam Willem) is op 10 augustus 1969, 15 minuten eerder op de wereld gekomen dan ik, Gerrit Willem (roepnaam Gert) We zijn een eeneiige tweeling en opgegroeid in een gezin van zeven. Willem had nog twee oudere broers, een oudere zus, een jongere broer (ik) en twee jongere zussen. Hij was letterlijk de spil van het gezin Fontein, zoon van Wim (overleden op 15-04.2020) en Liesbeth Fontein op wie zij trots waren.

Alles deden we samen van kleuterschool tot aan het 3e leerjaar van de HTS Dordrecht, waar we destijds gekozen hadden voor de studie Economische Bedrijfstechniek. We waren in die periode tot ons 19e onafscheidelijk, in zo'n mate dat we het op een huilen zetten op het moment dat we in de kleuterklas uit elkaar gehaald werden omdat de juffrouw dat wel zo praktisch leek. Dat duurde niet lang, al snel zaten we weer gebroederlijk naast elkaar.

Willem had het op de HTS niet zo naar zijn zin. De studie paste niet bij zijn passie, tuinieren. Dat deed hij al bij een tuincentrum in Capelle aan den IJssel om een centje bij te verdienen in de weekenden.
Hij koos op zijn 19e voor "het groene pad" waar ik "het grijze pad" bleef volgen. Hij is in Boskoop de opleiding Tuin- en Landschapsinrichting gaan doen. Daar ontmoette hij Wim van Krieken, zijn vriend, tot op de dag van vandaag. De studie verhuisde naar Velp, en zij beiden gingen op kamers in Arnhem.

In zijn studentenperiode en vlak daarna organiseerde Willem graag tuinreizen via reisbureaus, onder andere in Engeland. Ook heeft hij zeillessen gegeven rond de Griekse eilanden. Het zeilen heeft Willem geleerd via vrienden van zijn studentenvereniging ASV Augustijn op de HTS in Dordrecht. Willem is van deze studentenvereniging ook 1 jaar voorzitter geweest.

Via Wim van Krieken leerde Willem op een feestje, waar hij aanvankelijk niet heen wilde, Virginia kennen. Virginia is van Spaanse komaf en studeerde toen in Nederland (Amsterdam). Bij die eerste kennismaking sprong de vonk gelijk over. Ze werden verliefd en op 21 juni 2002 gaven ze elkaar het JA-woord in Spanje. In 2003 werd hun eerste zoon Elian geboren en in 2006 hun zoon Iago. Na een tijdje in Amsterdam gewoond te hebben vonden ze hun plek in Zaandam.

Willem heeft voor diverse ingenieursbureaus gewerkt na het behalen van zijn diploma. Zijn passie en uitdaging vond hij uiteindelijk bij het Ingenieursbureau van de Gemeente Zaanstad. Daar heeft hij ruim 15 jaar mogen werken aan diverse mooie, complexe en uitdagende projecten.

Naast deze drukke baan was het niet aan Willem om stil te zitten; of zijn broers of zussen vroegen hem advies voor hun tuinen, of kerk en voetbalvereniging konden wel wat ondersteuning gebruiken op praktisch en organisatorisch vlak. De kerstvieringen in de kerk waren voor hem een uitlaatklep waar hij zijn passie voor toneelbouw uitvoerig kon etaleren. Op het voetbalveld van ZCFC stond hij langs de lijn maar zat hij ook aan tafel als jeugdbestuurslid en zorgde onder andere voor het roosteren van de trainingen. En ach, een bardienst draaien hoorde daar natuurlijk ook gewoon bij. En als er nog ruimte over was, dan moest er met vrienden gewandeld worden, een weekeind gepland om bij te praten en om van de natuur te genieten.

Tijdens een welverdiende vakantie in Portugal en Spanje deze zomer, sloeg het noodlot toe. Willem werd op 6 augustus gediagnostiseerd met acute leukemie. Een behandeling in Nederland lag binnen handbereik. Echter een zware hersenbloeding maakte dat niet meer mogelijk. Hij is in Spanje, vlakbij zijn 2e woonplaats, omringd door zijn vrouw, beide kinderen, schoonvader, schoonzus en zwager, zijn tweelingbroer en vrouw en zijn oudste broer, op onze verjaardag op 53 jarige leeftijd overleden.


Bij Virginia kon en mocht hij zichzelf zijn. Zij was de stille kracht op de achtergrond en de powervrouw op de voorgrond als Willem iets te hard van stapel liep. Zij gaf Willem de ruimte en ondersteunde hem waar nodig. Ze was de verbinding binnen het gezin. Een schakel waaraan de kinderen zich kunnen zekeren op momenten van verdriet bij het gemis van hun lieve vader.

Laten wij, haar naasten, haar schakel mogen zijn op momenten dat zij onze steun nodig heeft.