Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Haal kracht uit dat wat was, om het heden aan te kunnen! Sterkte!

Heel veel sterkte voor de nabestaanden.

Beste Bouwine en kinderen,
Wij kennen elkaar niet en Willem heb ik niet gekend, maar je ouders en schoonmoeder zijn wel bekend. Diep aangrijpend en ingrijpend als je afscheid moet nemen van je allerliefste man en vader. Onbegrijpelijk ook. Zoveel vragen en geen antwoorden. Wat moet ik schrijven? Er is er Eén die kan troosten, de God van alle genade! En Hij wil troosten! 'Al ging ik ook in een dal van de schaduw van de dood, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij (Ps. 23: 4)'. Die troost wens ik jullie van harte toe, dan hoeven jullie niet alleen verder.

Verdorie, Willem, dat net jou dit moest overkomen !
Jouw visionaire blik, je standvastigheid en overtuigingskracht waren al zo'n inspiratiebron. Maar dan ook nog die humor en bevlogenheid om dingen sámen vorm te geven, dat maakte het een eer om met jou te mogen samenwerken.
We gaan je enorm missen, collega!
Rust zacht.

Willem, we hebben samengewerkt over kennismanagement. We hadden heel fijn contact ondanks dat jullie wens en wat ik jullie kon bieden, ver uiteen lag. je belde geregeld op... 'Marjolein hellup!' En ik kon niet leveren wat jullie nodig hadden. Heel frusterend want, ik voel wel met jullie gedachtegoed mee.
Daarom zijn we samen de strijd aangegaan. De voortgang in die strijd is helaas voor jou niet snel genoeg gegaan. Je hebt je werk niet kunnen afmaken. Ik beloof je dat ik mijn uiterste best doe om wat jij wenste te helpen verbeteren.
Hard is het dat jouw leven op onverdiende wijze heeft moeten eindigen. Ik ken je als iemand die met volle overgave bezig was voor de veiligheid van collega's én van NL. Helaas kan ik niet meer met je van gedachte wisselen, wel veel van je geleerd. Dank dat ik je mocht kennen.
Sterkte aan de familie, vrienden en collega's