Nu ben ik alle twee mijn liefdes kwijt. Wim en Willem. Hopelijk zitten jullie daar boven heerlijk aan een wijntje en een pilsje te genieten dat jullie beide weer lucht kunnen krijgen.,want wat hadden jullie het benauwd!
Liefs, Kaav/Karin

Volgens mij was het niet het akc maar het akb aktie kollectief Bakkum

Wat een schrik zeg! Ik woon sinds 1977 niet meer in Nederland maar kom er nog wel regelmatig en als het even kon ook even naar Wim, naar Bakkum. Nu moet ik ervaren, dat Wim is overleden. Ben er kapot van. Heb in de jeugdherberg gewerkt 1976,1977. Deze tijd behoort tot een van de dierbaarste tijden uit mijn leven. Samen met Frans, Jan, Karel, Wichert, Hotse, Regien en natuurlijk Wim en Jose, heb ik een prachtige tijd gehad.
Wat heb je een prachtige vader gehad Marieke. Heel veel liefs van Inez van der Beek, die nu Adlbrecht heet.

Alweer een jaar geledenmorgen dat Wim stierf....ik mis je nog iedere dag..............Lieve Marieke...er komt iets aan voor jou..........

Lieve Wim, Alweer ruim 2 maanden niet meer in ons midden. Ik mis je nog iedere dag. Ik mis je ......nee ik mis eigenlijk gewoon alles.........natuurlijk zeggen mensen dat "het het beste was"...maar Wim, die woorden geven mij geen troost. Ik hoop dat je naar ons kijkt en ons niet vergeet........Liefs,

Hé lieve Marieke,
Vol ongeloof hoorde ik het bericht over Wim. Recentelijk vroeg ik me nog af hoe het met hem zou gaan. Met een glimlach denk ik terug aan mijn tijd bij koningsbosch. Het begon met een vakantie na mijn havo examen. We zouden het nodige aan herbergen bezoeken, beginnen in bakkum, door naar haarlem, zeeland en onderweg misschien nog ergens een herberg meepikken. Dankzij wim (en zeker ook richard) zijn we echter nooit verder gekomen dan bakkum. En ik ben er zodoende ook een aantal zomervakanties komen werken. Prachtig, alles kon en mocht leek het wel. Volgens mij heeft je vader nooit gezegd waar de grenzen lagen, maar iedereen wist het. Met zijn bijzondere verschijning, autenticiteit, mensenkennis, gewoon zijn zijn wist hij iedereen op zijn/haar gemak te stellen. Natuurlijk ook met een gezonde dosis humor en gein. Een geweldig warm mens. Ik herinner me ook nog een heerlijk etentje bij je vader in de tuin. We hadden allebei vr, en allebei gek op mosselen, een hele leuke en boeiende avond gehad. Ook herinner ik me dat ik in de buurt was, ff aankloppen en natuurlk was de deur open. Natuurlijk kon ik mee eten (dit keer broccoli, aardappels en kip) ;-) en ook slapen was geen punt. Je vaderr is ook nog een keer \"ik heb toch gratis reizen\" bij ons in groningen geweest. Onze dochter was toen net geboren. Ook deze omgeving (denekamp) was voor hem niet onbekend vanwege de voormalige herberg in brecklenkamp. Kortom: zeker geen regelmatig contact gehad maar de verbinding was er wel degelijk. Een zeer aimabele en liefdevolle man! Ik wens jou, je familie en naasten heel veel sterkte toe. Een hele dikke knuffel voor je! X Tanja (mede namens mijn man Pim en de kinderen merel en jur)

beste Marieke

gecondoleerd met het overlijden van je vader, we hebben heel goede herinneringen aan Wim en de tijd dat we op Koningsbosch woonden, we hebben er ook ons trouwfeest gehouden.
Jammer dat we niet wisten van zijn overlijden anders waren we er zeker geweest.

kris en Wichert

Als ik aan Wim denk, dan denk ik altijd aan zijn krachtige levens verhaaltjes die hij verteld op een ingrijpende manier.
Zijn diepe ruige stem hoorde ik voor het eerst in 1991, toen ik langs Koningsbosch ging om te overnachten; hij vroeg aan mij of ik geboekt had ? en niet lang daarnaar, trad ik in dienst waar ik veel herinnerings-volle jaren heb beleeft.
Wim was een uitzonderlijke goede baas ? hij bezorgde altijd een zeer prettige werk sfeer, en stelde iedereen op hun gemak. Ik ben zeer blij dat ik heb hem leren kennen - en zelfs nu dat hij er niet meer is, zal hij, zoals de kracht van zijn verhaaltjes ? in onze herinneringen voortleven.
Marieke, en dierbare vrienden van Wim . . .
. . . met oprechte deelneming wens ik jullie veel kracht toe bij het verwerken van dit groot verlies.

Tijdens mijn vakantie hoorde ik van het overlijden van Wim. Ik heb niet bij zijn afscheid kunnen zijn. Wim was een fijne collega bij de NJHC. Vooral de zgn. kustcluster vergaderingen waren erg leuk. We maakten er altijd een gezellige boel van en bleven nog uren na praten. Wim we zullen je missen, maar ik weet zeker: We\\\\\\\\\\\\\\\'ll meet again!

Beste Marieke,
Via de Eigen Kracht Centrale bereikte mij het trieste bericht. Als regiomanager Eigen Kracht Noord-Holland heb ik je vader een paar jaar geleden leren kennen als coördinator van EK-conferenties. Ik herrinner hem als een warm betrokken en geduldig mens. Een authentieke man die bij zowel volwassenen als kinderen die bij conferenties betrokken waren snel vertrouwen wist te winnen. Ons werkcontact verliep hoofdzakelijk via de telefoon. Van die gesprekken herinner ik me jouw vaders prachtige stem...een stem die m.i. goed paste bij wie hij was. Toen Willem besloot te stoppen met het coördineren van EK-conferenties namen we persoonlijk afscheid op het station in Amsterdam. Hij wilde graag de vrijheid hebben om te reizen en tijd te hebben voor dierbaren en klussen, etc. Mooi was hoe gepassioneerd hij over zijn verleden en verlangens vertelde. Toevallig kwam ter sprake dat hij in zijn leven veelvuldig Sinterklaas heeft gespeeld. En zo kwam het ervan dat hij in dat jaar in café de Zuid in Amsterdam (waar mijn zoon werkte) als Sint werd welkom geheten. Men vond je vader een ECHTE Sinterklaas...met zo\\\\\\\'n echte stem en zo.
Dit is wat ik graag met je wilde delen Marieke. Ik hoop dat jij en je familie en vaders vrienden terug kunnen kijken op een waardig afscheid. Heel veel sterkte en veel mooie herinneringen gewenst! Hartelijke groet, José Welten