Ter herinnering aan Wim Reekers

Wim Reekers

08-02-1985

08-11-2003

Wij misten hem gisteren,
Wij missen hem nu,
Wij zullen hem morgen missen

Nu `t jaar bijna ten einde is,
voel ik nog sterker het gemis
van jou, ik voel het als een soort verraad,
dat ik het nieuwe jaar in ga,
en jou in `t oude achterlaat.
Dit oude jaar was nog van ons,
dit jaar begon met jou en mij
maar als de klok straks twaalf slaat,
is dat onherroepelijk voorbij.
En ieder jaar met oud en nieuw,
zal dat zo verder gaan.
Steeds raak je weer een jaar
verder bij mij vandaan.
Ach, waarom tel ik toch de tijd
voor jou telt die niet meer.
Duizend jaren zijn als een dag
op de kalender van de heer.
Dus in de jaren die ik hier nog mag gaan,
raak jij nooit verder dan één dag bij ons vandaan.

Overige informatie
De moordenaar is veroordeeld voor doodslag met 4 jaar gevangenisstraf, in deze rechtstaat gaat er al 1/3 vanaf, daar hoeft die hufter niets voor te doen. En nog steeds voelt hij zich niet verantwoordelijk voor de dood van onze Wim* die wij zo missen, wij hebben door de moordenaar levenslang gekregen en overleven per dag, hij heeft geen enkele wroeging van zijn daad. Wanneer houd dit Zinloze geweld eens op? De moordenaar loopt alweer vrij rond en gaat verder met zijn leven. Wij zitten helemaal stuk en hebben moeite om te overleven. Het is elke dag een zwaar gevecht wat niet te winnen lijkt.

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Lieve Wim,
Seconde's, minuten, uren , dagen, jaren , en zelfs meerdere jaren verder....
In al die Seconde's, minuten, uren , dagen, jaren , en zelfs meerdere jaren mis ik je ontzettend ...
Er gaan dagen voor bij wanneer ik wat minder aan je denk ... tuurlijk dat is nou eenmaal zo.. maar als ik aan je denk dan mis ik je ! Het wensen was je maar hier is hoe pijnlijk het ook is niet reël meer , tuurlijk wensen zijn vaak onwerkelijk, maar jij bent niet meer hier en nooit meer... Bij het bezoeken van je graf kijk ik na je foto, je foto met daarop jou vrolijke blik.. De laatste weken ben ik somber en denk ik aan jou vrolijke blik .. je lach en je stem... De kinderen van je grote zus worden zo groot ... zo groot , zo mooi ze doen het zo goed... wat ben ik daar blij mee .. Ik word ook groot , overal waar ik kom hoor ik het ... Jemig wat ben je groot geworden of groei je nog ? zo kan ik nog wel uren doorgaan... Ik ben mischien groot geworden maar ik ben ook letterlijk en figuurlijk gegroeid.. ben ouder en wijzer geworden zoals ze het noemen haha ... maar als ik stil ga staan bij het verdriet dan loopt er een traan over me wang heen... het zit er nog steeds... door de jaren heen het het een andere plek gekregen en een ander gevoel... het boze wraak gevoel staat meer op de achtergrond... maar als ik stil sta bij het verdriet dan komt dat weer naar boven.. boos ...wat ben ik boos .. ja heel erg.... dat ik hier zit te schrijven en iemand die jou het leven heeft ontnomen ook ergens zit of staat of ligt ... als ik er bij stil sta besef ik dat ik die boosheid niet kan omdraaien dat zal altijd blijven.... Maar goed ik zou hier niet teveel woorden aan vuil maken.... Verspilde energie .. Ik mis je

Inspiratie nodig voor uw reactie?

De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.

Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?

Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Wim Reekers

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Inspiratie nodig voor uw reactie?

Wachtwoord vergeten