Lieve, stoere Wout,
Ik heb je als kleine baby in het VU ziekenhuis al vast mogen houden. Wat waren je ouders trots op je! Van jongs af aan had je die ondeugende, levenslustige blik in je ogen. Je was een energieke peuter en kleuter. Michiel en jij konden het prima vinden samen. Jullie hadden absoluut dezelfde humor en jullie waren even ondeugend.
We hebben met onze gezinnen (Hans, Mar, Marloes en jij, Gerben, Michiel en ik) zoveel lief en leed gedeeld...
Veel dierbare herinneringen...
Enkele wil ik er hier noemen:
Met elkaar naar het strand bij Duin en Kruidberg, kamperen bij jullie in de grote tuin van het huisje op Texel, gezellig samen eten bij jullie thuis of bij ons, verjaardagen vieren, met Kerst samen eten (met de oma’s erbij), oudejaarsavond samen vieren, met elkaar naar Oranje voetbal kijken (wat waren je vader, Michiel en jij fanatiek!), een dagje zeilen op de Pluis (picknickmand mee), schaatsen in Spaarnwoude (het ijs onder de brug was nog vrij dun; raad eens wie er als eerste toch onder de brug door schaatste??) en schaatsen op het landje van Gruiters (jij maakte als jonge hond steeds enorme slidingen op het ijs), mij helpen met een computerprobleem, spullen (witgoed) ophalen bij Gerben op de KNSM-laan voor je prachtige stek in de Jordaan, etc., etc.
De potjes tennis die Marjolein en ik speelden tegen Michiel en jou als pubers kan ik me ook nog heel goed voor de geest halen. Jullie ‘alles-of-niets’ tennis was verrassend en grappig. Soms werd je boos als het even niet lukte. En er kwam altijd een big smile op je gezicht als je een prachtige ‘winner’ geslagen had.
Ook hebben we (lees: onze gezinnen) altijd veel steun van elkaar gehad in moeilijke tijden.
Ja, dan heb je het over echte vriendschap...
LIeve Wout, dank je wel voor zoveel jaren vriendschap. In het bijzonder wil ik je bedanken voor je vriendschap met Michiel. Jullie deelden zoveel... Een vriendschap voor het leven!
Wat hadden we enorm graag nog veel langer van jou willen genieten...
Wat heb ik ongelooflijk veel bewondering voor jou... Zoals jij met tegenslag omging en met je lijf dat soms (flink) haperde... Ook de laatste maanden heb ik je gevolgd en gezien. Nooit klaagde je... Hoe dapper...
Michiel en ik zijn dankbaar dat we je de zondag voor je overlijden nog mochten zien en dat we ook de maandagavond dat je overleed erbij mochten zijn...
Weet dat je ouders en Marloes oneindig veel van je gehouden hebben en altijd van je zullen blijven houden en dat ze enorm trots op je waren...
Ook ik houd van je, Wout en je houdt voor altijd een heel mooi plekje in mijn hart!
Dank je wel voor alles; we gaan je enorm missen!
Ik zal nog vaak aan je denken.
Nu is het nog zo onwerkelijk...
We zullen erg ons best doen om je ouders en Marloes te steunen en er voor ze te zijn op momenten dat ze ons nodig hebben. En ja, we gaan samen in de toekomst ook weer leuke dingen doen, want ik weet zeker dat jij dat zo zou willen!
Veel liefs,
Marijke x
