Lieve Yara,
Ik heb je leren kennen als een supervrolijk en gezellig uitdagend meisje.
Behalve dat je fladderend door de groep vloog liep je in het begin vaak op je tenen. Niet figuurlijk, maar letterlijk! En wij samen maar oefenen en oefenen, maar dat vond je niet erg. Je genoot van de aandacht en ik van de jouwe.
Als er met je gewandeld werd hoorde je vaak: "platte voeten!" en dat deed je dan ook. Geweldig om te zien hoe jij je bent blijven ontwikkelen als prachtig persoontje.

Wat zal ik je missen Yara.
Je enthousiaste begroetingen als ik op groep Vlinder kwam en het gezellig samen op de bank zitten om je voeten door te bewegen en de heerlijke wandelingen door de wijk.
Wat zal ik je missen Yara.
Emiel.

Als ik aan jou terug denk wordt ik van het volgende blij:

Lieve Yara,
Op momenten dat jij bij ons kwam was jij altijd een heel vrolijk meisje.
Het begon al zodra je uit de auto stapte en naar de voordeur liep. Je gezicht was dan op het kamerraam gericht met een glimlach op het hele gezicht.
Je keek en keek of je ons al zag staan. Het was een feest jou zien aankomen lopen!
Dan bij de voordeur, je nam alle tijd om te knuffelen. Heerlijk!
Het liefst was jij bij ons in de tuin. Daar kon je lekker rondlopen, op de trampoline, de waterbakjes van de vogels ondersteboven kiepen of lekker in het tuinhuis zitten.
Je voelde je daar als een prinses zo rijk.
Lieve Yara, Ook op momenten dat wij bij jullie zijn gekomen en jij ons zag lopen,
ook dan straalde jij helemaal van blijdschap! Het geluk kon ook dan niet op!
Maar helaas, Het geluk wat jij telkens beleefde zal ik niet meer met jou ervaren.
Het is niet voor te stellen, maar ik zal het nu zonder jou moeten doen!
Lieve Yara, Ik zal die glimlach nu proberen uitvergroten, zodat het geluk wat jij toen beleefde, nu nogmaals mij wordt gedeeld.
Dag lieve Yara, slaap lekker.
Dennis, Melissa, Hidde en Fedde, Sterkte met het verlies van jullie lieve dochter of zus!

Opa Hengelo

Lieve Yara,
Morgen nemen we voorgoed afscheid van je...
De moeilijkste dag als Oma zijnde van jou.
Toen je klein was paste ik vaak op jouw. Ik keek er naar uit dat je weer een dagje bij Oma Hengelo kwam. Je vond het fijn bij ons. Helaas kon ik niet meer op je passen omdat ik een zware operatie moest ondergaan en na die tijd een lang revalidatie traject had. Je ging toen naar andere oppassen. Wat miste ik dat..
Wat hebben we samen genoten!
Jouw gezicht sprak boekdelen als je dan weer eens samen met je ouders bij ons op bezoek kwam of wij bij jou. Dan kwam die stralende glimlach van je weer te voorschijn als je ons zag.
Lieve Yara, ik ga je ontzettend missen. Maar in mijn hart leef je altijd voort. Als ster zal je altijd blijven stralen. Als ik dan hoog boven naar de hemel kijk zal ik je altijd zien stralen. Dag lieve kleindochter.
Oma Hengelo.